Τα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Μάρτιο

1. Φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας
Ευχαριστούμε όλους όσοι καθημερινά συμβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο στο φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και υπενθυμίζουμε στην αγάπη σας ότι εισφορές μπορούν να γίνονταικαι στον πιο κάτω λογαριασμό:
Αρ. Λογαριασμού: 357034157613, ΙΒΑΝ: CY38 0020 0195 0000 3570 3415 7613 SWIFT/BIC: BCYPCY2N - ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΥΠΡΟΥ Αριθμός τηλεφώνου για υπηρεσία QuickPay: 99999122
Όλες οι εισφορές διατίθενται για την αγορά και διάθεση τροφίμων, φαρμάκων, ρουχισμού και ειδών καθαριότητας για άπορες οικογένειες καθώς και για την στήριξη αρρώστων αδελφών μας.

2. Θεμέλιος λίθος στο κοιμητήριο Αγίας Νάπας
Όσοι επιθυμούν να γίνουν κτήτορες της εκκλησίας και να γραφτούν τα ονόματα τους και των δικών τους για την ακολουθία της κτητορικής πράξης μπορούν να αποταθούν στον κ.Μάριο Πέροικο (τηλ. 23721465, 99637877).

3. Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ. Ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ.

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Ακολουθίες Απριλίου 2014

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2014

1. Τρίτη ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ 6:30πμ Όρθρος (Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας), Αγιασμός, ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ 8:30πμ
2. Τετάρτη 4:00μ.μ Βραδινή Προηγιασμένη - 5:00μ.μ ο Μέγας Κανών του Αγίου Ανδρέου Κρήτης
3. Πέμπτη Του Μεγάλου Κανόνος - Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ
4. Παρασκευή Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:30π.μ Στις 5:00μ.μ η α΄ ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου και 6:30μ.μ η β΄ ακολουθία. Θα ξαναψαλεί μέσα στη Αγρυπνία (9:15-11:00μ.μ) στο Μοναστήρι-12:30π.μ

6. ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΜΑΡΙΑΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΣ) 7:00μ.μ ο τελευταίος Κατανυκτικός Εσπερινός-ομιλία
9. Τετάρτη 6:45-8:30π.μ Πρωινή Προηγιασμένη, Εκκλησιασμός - Θεία Κοινωνία παιδιών Νηπιαγωγείου
11. Παρασκευή Προ των Βαΐων 6:45-8:30π.μ Πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία
Ο Εσπερινός του Λαζάρου τελείται το πρωί, Εκκλησιασμός - Θεία Κοινωνία παιδιών Δημοτικού,
Στις 6:00μ.μ το Μικρό Απόδειπνο και ο Κανόνας του Λαζάρου.
Από το Σάββατο του Λαζάρου 12.4 μέχρι και το Σάββατο της διακαινησίμου 26.4 δεν τελούνται μνημόσυνα στην εκκλησία.
Τρισάγια στα κοιμητήρια τελούνται όλες τις μέρες. Απευθυνθείτε στους ιερείς μας.
Παρασκευή βράδυ Αγρυπνία στον άγιο Επιφάνιο από τις 8.00μ.μ μέχρι τις 12:30π.μ
12. ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ 6:30π.μ Θεία Λειτουργία 6:00μ.μ Εσπερινός Κυριακής των Βαΐων

13. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 6:30π.μ Θεία Λειτουργία (ευλογία ελιάς) - κατάλυσις ιχθύος
6:00μ.μ Εσπερινός (αποδόση της εορτής) 7:00μ.μ Ακολουθία Νυμφίου (Όρθρος Μεγάλης Δευτέρας)

Από το βράδυ της Κυριακής, μέχρι και τη Μεγάλη Τετάρτη το βράδυ, θα τελείται ως αγρυπνία ολόκληρη η ακολουθία της ημέρας και στο ξωκλήσι του Αγίου Επιφανίου για τους εργαζομένους. Λεπτομέρειες στη στα νέα του Ιερού Ναού μας για τον Απρίλιο.

14. ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 6:30 - 8:00π.μ Πρωινή Προηγιασμένη
6:00μ.μ Μέγα Απόδειπνο, 7:00μ.μ Ακολουθία Νυμφίου (Όρθρος Μεγάλης Τρίτης)
15. ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 6:30 - 8:00π.μ Πρωινή Προηγιασμένη
6:00μ.μ Μέγα Απόδειπνο,7:00μ.μ Ακολουθία Νυμφίου (Όρθρος Μεγάλης Τετάρτης)
16. ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 6:30 - 8:00π.μ Πρωινή Προηγιασμένη – Θ. Κοινωνία Αρρώστων
6:00μ.μ Μικρό Απόδειπνο 6:30μ.μ Άγιο Ευχέλαιο 7:15μ.μ Ακολουθία Ι. Νιπτήρος (Όρθρος Μ. Πέμπτης)
Στο Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στις 8:00μ.μ, τελείται η αναπαράστασις του Ιερού Νιπτήρος
17. ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 6:30π.μ Θεία Λειτουργία Μεγάλου Βασιλείου - Ο Μυστικός Δείπνος
6:30μ.μ Ακολουθία Αγίων Παθών (Όρθρος Μεγάλης Παρασκευής) - Στολισμός Επιταφίου
18. ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6:30π.μ Ακολουθία Μεγάλων Ωρών - άφιξις Μητροπολίτη κ. Βασιλείου 7:45π.μ
Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός και στις 8:30π.μ η ++ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΙΣ++
(καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας μπορείτε να προσκυνήσετε και να προσευχηθείτε στο Τάφο του Χριστού μας)
7:00μ.μ Ακολουθία Επιταφίου 9:00μ.μ Περιφορά Επιταφίου
19. ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 7:00π.μ Εσπερινός του Πάσχα (Πρώτη Ανάστασις 8:15π.μ) Θεία Λειτουργία Μ.Βασιλείου
10:00 - 10:30π.μ Τρισάγια στο παλιό κοιμητήριο και 10:30 - 11:00π.μ. Τρισάγια στο νέο κοιμητήριο
11:30μ.μ Μεσονυκτικό (Παννυχίς, Κανών Μεγάλου Σαββάτου)

20. ΑΓΙΟ ΠΑΣΧΑ 12:00μ.μ (Μεσονύκτιο) - Ο ΚΑΛΟΣ ΛΟΓΟΣ - Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία 00:30 – 02:00π.μ
Όλοι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί παραμένουμε στην πρώτη Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία του έτους, και αφού έχουμε προετοιμαστεί μετέχουμε στη Θεία Κοινωνία. «Eι τις ευσεβής και φιλόθεος, απολαυέτω της καλής ταύτης και λαμπράς πανηγύρεως…» θ΄ ακούσουμε στον κατηχητικό λόγο του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Πασχαλινή χαρά μακριά από την Εκκλησία, δεν νοείτε!
10:30π.μ ο Εσπερινός της Αγάπης ανάγνωση του Ευαγγελίου στις διάφορες γλώσσες – Λιτανεία
(ευλογία φλαούνων και αυγών - τσούγκρισμα)
11:30π.μ ο Εσπερινός της Αγάπης στο Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Δεν τελούνται μνημόσυνα σήμερα
Την εβδομάδα της Διακαινησίμου (21 - 26 Απριλίου) γίνεται κατάλυσις εις πάντα
21. ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 7:00π.μ Όρθρος και Θεία Λειτουργία 4:00μ.μ Εσπερινός - Λιτανεία
22. ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ- Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης 7:00π.μ Όρθρος και Θεία Λειτουργία 6:00μ.μ Πανηγυρικός Εσπερινός στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου
23. ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ - Γεωργίου Τροπαιοφόρου
7:00π.μ Όρθρος και Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Γεωργίου
25. ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ - Ζωοδόχου Πηγής, Μάρκου του Ευαγγελιστού
Πέμπτη απόγευμα 6:30μ.μ Εσπερινός – Λιτανεία της εικόνας της Ζωοδόχου Πηγής με πομπή προς το Μοναστήρι
Παρασκευή πρωί 7:00π.μ Όρθρος και Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία στο Μοναστήρι

27. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΜΑ)
Από του Θωμά μέχρι και την Κυριακή της Πεντηκοστής κάθε Τετάρτη & Παρασκευή γίνεται κατάλυση οίνου και ελαίου
30. Τετάρτη Αργυρής νεομάρτυρος

Κατά το μήνα Απρίλιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 6:00μ.μ

Αγιογραφίες και Εκκλησιαστικά είδη εξωκκλησιού Αγίας Παρασκευής

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ -ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
Τηλ. 23721795, Φαξ. 23723866
info@churchofayianapa.com, churchofagianapa.blogspot.com

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΔΗ
ΕΞΩΚΚΛΗΣΙΟΥ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ


Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Μετά από την ολοκλήρωση των έργων ανακαίνισης και εξωραϊσμού του παλαιού εξωκκλησιού του αγίου Επιφανίου και της αγιογράφησης των εξωκκλησιών Αγίου Γεωργίου, Αγίου Επιφανίου και των Δώδεκα Αποστόλων, η Εκκλησιαστική Επιτροπή αποφάσισε όπως προχωρήσει στην ανακαίνιση και εξωραϊσμό του εξωκκλησιού της Αγίας Παρασκευής, της ενορίας μας, το οποίο έκτισε η οικογένεια Ανδρέου Γέριμου και που βρίσκεται στο δρόμο προς Κάβο Γκρέκο. Καθώς το εξωκκλήσι θα ανακαινιστεί περίτεχνα, η Εκκλησιαστική Επιτροπή αποφάσισε όπως προχωρήσει και στην αγιογράφηση του εξωκκλησιού και τον εξοπλισμό του με τα απαραίτητα εκκλησιαστικά είδη.

Στην προσπάθεια ανακαινίσεως και αγιογραφήσεως μιας Εκκλησίας χρειάζεται αναμφίβολα η συμβολή και αρωγή πολλών ανθρώπων καθώς χωρίς τη συμβολή τους η αγιογράφηση και ανακαίνιση θα ήταν αδύνατη. Ο κάθε άνθρωπος που συμβάλλει με οποιονδήποτε τρόπο στην ανέγερση μίας εκκλησίας εντάσσεται αυτόματα ανάμεσα στους κτήτορές της και το όνομά του αλλά και της οικογένειάς του μνημονεύεται αιώνια.

Όσοι από εσάς επιθυμείτε να συμβάλετε στην αγιογράφηση και στην αγορά των εκκλησιαστικών ειδών του εξωκκλησιού της Αγίας Παρασκευής, μπορείτε να επιλέξετε μία από τις διαθέσιμες αγιογραφίες ή κάποιο από τα εκκλησιαστικά είδη που υπάρχουν εντός του παρόντος εντύπου.

Εκ της Εκκλησιαστικής Επιτροπής.

Όσοι επιθυμούν να ενισχύσουν οικονομικά στην αγιογράφηση του εξωκκλησιού της Αγίας Παρασκευής μπορούν να αποταθούν στην
κ. Σταματούλα Γέριμου Ορφανίδου τηλ. 99596481
και στην κ. Αργυρούλα Γέριμου Σάββα τηλ. 99517933.



ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΕΜΠΛΟΥ
ΜΕΓΑΛΕΣ 1. Χριστός, 2. Παναγία, 3. Ιωάννης Πρόδρομος, 3. Απ. Ανδρέας, 4. Άγιος Σταμάτιος, 5. Αγία Αργυρή, 6. Άγιος Γεώργιος €1500


ΜΙΚΡΕΣ 1. Απόστολος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος, 2. Απόστολος Πέτρος
3. Απόστολος Ιάκωβος, 4. Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής
5. Απόστολος Φίλιππος, 6. Απόστολος Βαρθολομαίος ή Ναθαναήλ 7. Απόστολος Θωμάς, 8. Ματθαίος ο Ευαγγελιστής
9. Απόστολος Ιάκωβος (του Αλφαίου), 10. Απόστολος Θαδδαίος 11. Απόστολος Σίμων ο Κανανίτης, 12. Απόστολος Ματθίας €500

Αγία Παρασκευή €1800
Μυστικός Δείπνος €1500
Σταυρός Τέμπλου €1000
Αγιογραφίες Βημόθηρων (€500x2) €1000

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΙΔΗ
Εικονοστάσιο €8000
Ιερά Πρόθεσις €1000
Αρτοφόριο Επίχρυσο €1500
Εξαπτέρυγα €1500
Δισκοπότηρο €1500
Πολυέλαιος €1000
2 κεροστάτες €600 ο καθένας
20 στασίδια μεγάλα €200 το καθένα
20 μεσαία καθίσματα €120 το καθένα
Ευαγγέλιο €600
7 Κανδήλια €200 το ένα
2 Κηροπήγια €200 το ένα
2 ακοίμητες κανδήλες €350 η μία
Αντιδωροθήκη €500
2 φανάρια €200 το καθένα
Λειτουργικά βιβλία €500
Ρούχινα καλύμματα Αγίας Τράπεζας €600
Σταυρός ευλογίας €200
Θυμιατός €200
Ζέον €150


ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΟΣΤΟΣ
ΣΤΟ ΙΕΡΟ ΒΗΜΑ: 1. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος, 2. Μέγας Βασίλειος
3. Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος 4. Άγιος Επιφάνιος ο Κύπριος
5. Άγιος Νίκανδρος 6. Άγιος Νικόλαος
7. Άγιος Λουκάς ο γιατρός 8. Άγιος Νεκτάριος 9. Άγιος Ιππόλυτος Ρώμης €1300

Κοίμηση της Θεοτόκου €3000
Πλατυτέρα μαζί με 2 Αγγέλους €3500
Παντοκράτωρ (θόλο) €3000
Ιωάννης ο Πρόδρομος (θόλο) €2000
Παναγία (θόλο) €2000
4 Ευαγγελιστές (θόλος) Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς, Ιωάννης. €1500 έκαστος
Μελισμός με 2 Αγγέλους €1500
Ευαγγελισμός €2500
Χριστός ευλογών €1000

Υπάρχουν θέσεις για να αγιογραφηθούν 26 ολόσωμοι Άγιοι και 30 μισοί Άγιοι. Μπορείτε να επιλέξετε κάποιον Άγιο από την λίστα.


Μπορείτε να επιλέξετε έναν από τους παρακάτω Αγίους και Αγίες για αγιογραφία. Οι τιμές έχουν ως εξής:
Ολόσωμη αγιογραφία €1100, Μισή αγιογραφία €500

Άγιος Ελλάδιος
Άγια Μάρθα και Μαρία
Άγιος Νεόφυτος
Χαριτίνη μάρτυς
Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης
 Άγιος Κυπριανός
Αγία Ιουστίνη
Αγία Αικατερίνη
Άγιος Χρήστος Κηπουρός
Άγιος Κενδέας
Άγιος Στυλιανός
Άγιος Μόδεστος
Άγιος Σέργιος και Βάκχος
Απόστολος Ανδρέας
Αγία Χρυσή
Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς
Άγιος Κοσμάς ο Ανάργυρος
Αγία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου
Αγία Αργυρή
Άγιος Κωνσταντίνος
Αγία Κυριακή
Αγία Μαύρα
Αγία Ελένη
Άγιος Χρύσανθος
Αγία Μαρκέλλα
Άγιος Ιάσωνας
Αγία Θεοπίστη
Άγιος Αρσένιος ο Μεγάλος
Αγία Αθηνά
 Αγία Σοφία
Άγιος Εφραίμ ο Σύρος
Άγιος Κύριλλος
Μαρία η Μαγδαληνή
Άγιος Εφραίμ ο Νεομάρτυρας
Όσιος Πατάπιος (για τους καρκινοπαθείς)
Άγιος Παρθένιος (για τους καρκινοπαθείς)
Άγιος Χριστόφορος
Άγιος Σταμάτιος
Άγιος Παντελεήμονας
Άγιος Μάρκος
Προφήτης Ζαχαρίας
Άγιος Θεράπων Κύπριος
Αγία Θεοφανώ η Βασίλισσα
 Αρχάγγελος Μιχαήλ
Άγιος Νίκανδρος
Αγία Φωτού η Κυπρία
Αρχάγγελος Γαβριήλ
Άγιος Μηνάς
Άγιος Ανδρέας επίσκοπος Κρήτης ο μελωδός
Άγιος Δημήτριος Νεομάρτυρας
Άγιος Θεόδουλος ο Κύπριος
Άγιος Μάμας
Όσιος Χαρίτωνας
Άγιος Φανούριος
Οσία Ξένη Άγιος Τύχωνας
Απόστολος Ανανίας
Άγιος Πολύκαρπος Σμύρνης
Άγιος Αλέξανδρος
Χριστίνα μεγαλομάρτυρος
Οσία Ελισάβετ
Άγιος Πορφύριος
Όσιος Παΐσιος
Αγία Νίκη μάρτυρας
Άγιος Κορνήλιος ο εκατόντ.
Οσίου Μέμνονος
Άγιος Θύρσος Επίσκοπος Καρπασίας
Προφήτης Αβακούμ ο Κύπριος
Αγία Χαρίκλεια η Παρθενομάρτυς
Αδάμ όσιος
Αβραάμ όσιος
Αγία Αδαμαντίνη
Αγία Σεβαστιανή
Αγία Καλλιόπη
Άγιος Ζαχαρίας
Όσιος Δαυΐδ εν Ευβοία
Άγιος Ιωάννης ο Ρώσσος
Άγιος Συμεών ο Στυλίτης
Άγιος Ιωάννης ο Λαμπαδιστής
Αγία Σαλώμη
Αγία Ευανθία
Άγιος Δανιήλ ο Στυλίτης
Αγία Ειρήνη Mεγαλομάρτυς
Αγία Παρασκευή
Άγιος Φανούριος
Αγία Θέκλα
Αγία Αικατερίνη
Άγιος Νικόλαος ο Πλανάς
Άγιος Αθανάσιος
Άγιος Λάζαρος
Αγία Μαρίνα Μεγαλομάρτ.
Συμεών ο Θεοδόχος
Αγίας Ευφημίας
Άγιος Διονύσιος Αιγίνης – Ζακύνθου
Άγιος Μάρκος ο Ευγενικός
Άγιος Αιμιλιανός Κυζίκου
Άγιος Διονύσιος εν Ολύμπω
Άγ. Γεώργιος εξ Ιωαννίνων ο Νεομάρτυρας
Άγιος Αιμιλιανός ο μάρτυρας
Προφήτης Ηλίας
Άγιος Αλέξιος
Άγιος Φλώρος
Άγιος Ηρακλείδιος
Άγιος Χαράλαμπος
Πρωτομάρτυρας Στέφανος
Αγία Αγάθη
Αγία Ματρώνα
Άγιος Ευστάθιος
Άγιος Γεώργιος Χοζεβίτης
Άγιος Ιωάννης της κλίμακας
Αγία Ιουλιανή
Άγιος Ξενοφών
Άγιος Σεραφείμ ο Σάρωφ
Άγιος Κυριακός
Άγιος Χριστόδουλος
Αγία Βαρβάρα
Άγιος Τρύφωνας
Άγιος Παναγιώτης ο Νεομάρτυρας
Άγιος Θεόδωρος ο Στρατηλάτης
Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια
Άγιος Θεόδωρος ο Τήρων
Αγία Αναστασία η Ρωμαία
Οσία Μαρία η Αιγυπτία
Άγιος Σάββας
Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης
Άγιος Γεράσιμος ο Ιορδανίτης
Απόστολος Βαρνάβας
Απόστολος Παύλος
Απόστολος Φίλιππος
Άγιος Δημήτριος
Άγιος Νικόλας, Αγία Ειρήνη και Άγιος Ραφαήλ
Αρχάγγελος Γαβριήλ
Απόστολος Ανδρέας
Άγιος Δαμιανός
Άγιος Φιλούμενος
Αγία Ζυμπούλια
Άγιος Νίκανδρος

Υπεύθυνες για τις παραγγελίες των αγιογραφιών είναι οι:
κ. Σταματούλα Γέριμου Ορφανίδου τηλ. 99596481
και η κ. Αργυρούλα Γέριμου Σάββα τηλ. 99517933.

Περιμένουμε και τη δική σου δωρεά……
…και η πιο μικρή εισφορά είναι μεγάλη.
Σε ευχαριστούμε!!!

Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

Νὰ εἴμαστε αἰσιόδοξοι ὅτι καὶ ἂν συμβαίνει...

Ὑπάρχει ἕνας ἀνάπηρος ἄνθρωπος γεμάτος αἰσιοδοξία, τὸν ὁποῖο ἔχω δεῖ μὲ τὰ ἴδιά μου τὰ μάτια. Εἶναι ἕνας στρατιώτης ποὺ πληγώθηκε στὸν πόλεμο. Μία ἐχθρικὴ σφαίρα διαπέρασε τὸ σῶμα του, τὸν πλήγωσε δίπλα στὴ μέση του. Μὲ κάλεσε νὰ τὸν ἐπι¬σκεφθῶ. Μπήκαμε μέσα στὸ μισοσκότεινο δωμάτιο. Σὲ μία μεγάλη καρέκλα, μὲ πλάτη δίπλα στὸ παράθυρο, καθόταν ὁ γνωστός μου. Μὲ κοίταξε καὶ μοῦ εἶπε:
«Κάθομαι ἐδῶ ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ καὶ παρατηρῶ τὴ ζωὴ ἀπὸ τὸ παράθυρο. Ἀπὸ τὸ πρωὶ μέχρι τὸ βράδυ καὶ καμιὰ φορᾶ ἀπὸ τὸ ἕνα πρωὶ ὡς τὸ ἄλλο πρωί. Ξέρετε πὼς ἐὰν ἕνας ἄνθρωπος βρεθεῖ μέσα σ' ἕνα ἄδειο πηγάδι καὶ ἀπὸ κεῖ παρατηρήσει μέρα μεσημέρι τὸν οὐρανό, θὰ δεῖ τὰ ἀστέρια τοῦ οὐρανοῦ; Καὶ ἐγὼ παρατηρῶ μέσα ἀπὸ τὸ μισοσκόταδό μου τοὺς ἀνθρώπους καὶ μοῦ φαίνονται σὰν ἀστέρια λαμπερὰ ποὺ φέγγουν, κινοῦνται κυκλικὰ καὶ ἀδιάκοπα. Ὅσο συμμετεῖχα στὸν στρόβιλο τῆς ζωῆς δὲν ἤξερα ὅτι ἡ ζωὴ εἶναι τόσο ὡραία καὶ τόσο γλυκεία. Ἀπὸ τότε ποὺ ἔχασα τὰ πόδια μου, κέρδισα τὰ μάτια μου. Ναὶ βλέπω αὐτὴ τὴ ζωὴ ἀπὸ τότε ποὺ...
κάθισα σ' αὐτὴν τὴν καρέκλα. Ἡ ζωὴ εἶναι ὡραία καὶ γεμάτη ἁρμονία.
Ἡ ἀρρώστια δὲν εἶναι μεγάλο κακὸ καὶ ὁ θάνατος ἐπίσης δὲν εἶναι οὔτε μεγάλο οὔτε μικρὸ κακό. Δὲν αἰσθάνομαι τὰ πόδια μου καθόλου. Δὲν στηρίζουνε αὐτὰ ἔμενα ἀλλὰ ἐγὼ αὐτά. Ἀλλὰ ὑπάρχει κάτι ποὺ στηρίζει ἐμένα ὅπως ἐγὼ κρατῶ τὰ παράλυτα πόδια μου. Ἂν δὲν ὑπῆρχε αὐτό, θὰ ἤμουν ὅλος παράλυτος. Αὐτὸ ποὺ μὲ κρατᾶ εἶναι ἡ ἐσωτερικὴ ψυχική μου αἰσιοδοξία. Ἡ ψυχή μου γιὰ καιρὸ ἦταν παράλυτη. Ἡ ὀπτική της ψυχῆς μου κυρίως ἦταν παράλυτη, ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ βλέπει τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὸ νόημα αὐτῆς τῆς ζωῆς.
Ἡ ψυχή μου περιφερόταν στὸ σκοτάδι καὶ τῆς φαινόταν ὅλος ὁ κόσμος σκοτεινός. Ἡ μοναδική της δραστηριότητα ἦταν ἡ ὑποταγὴ στὸ σῶμα, ἡ σκλαβιὰ στὸ σῶμα. Τὸ σῶμα μου ἔσερνε τὴν ψυχὴ πίσω του, ὅπως τραβᾶ ὁ κυνηγὸς τὸν σκύλο του ἀπὸ τὸ λουρί. Ἡ ψυχή μου χοροπηδοῦσε, χόρευε στὴ σκόνη καὶ στὴ λάσπη, ἀκολουθώντας τὸ σῶμα, ὑπακούοντας πάντα στὴν θέληση τοῦ σώματος.
Ἤμουν ὑγιὴς ἀλλὰ δὲν τὸ αἰσθανόμουν. Εἶχα μάτια ἀλλὰ δὲν ἔβλεπα. Οἱ ἀκτίνες τοῦ ἡλίου, ἐνῶ μὲ ἄγγιζαν χαρούμενα, ἐγὼ κατσουφίαζα καὶ δὲν τὶς ἔβλεπα. Τὰ ἀστέρια μὲ ἔβλεπαν, ἀλλὰ ἐγὼ τὰ ἀπεχθανόμουν καὶ τὰ φοβόμουν. Ἤμουν σὰν τυφλοπόντικας, ποὺ κάποιος μὲ ἔβγαλε ἔξω στὸ φῶς καὶ στὸν ἀέρα καὶ μπερδεμένος τριγύριζα ἀπὸ δῶ καὶ ἀπὸ κεῖ. Τρέμοντας ἔσκαβα τὴ γῆ γιὰ νὰ ξεφύγω ἀπὸ τὸν ἥλιο καὶ νὰ χωθῶ πάλι στὸ σκοτεινὸ χῶμα τῆς γής.
Δόξα τῷ Θεῶ ἔγινε αὐτὸς ὁ πόλεμος! Καὶ δόξα τῷ Θεῶ ὁ ἐχθρὸς μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο μὲ ἔκανε παράλυτο! Αὐτὸς ὁ ἐχθρὸς εἶναι γιὰ μένα ὁ μεγαλύτερος εὐεργέτης. Ἔχασα τὰ πόδια ἀλλὰ κέρδισα τὴν ψυχή. Πόσο μεγάλη εἶναι ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ! Χρησιμοποιεῖ καὶ τὰ πιὸ αὐστηρὰ μέσα γιὰ τὸ καλό μας. Ἐγὼ ἔδωσα μόνο τὰ πόδια μου γιὰ τὴν ψυχή. Ποῦ νὰ ξέρετε πόσο περισσότερο ἀξίζει ἡ ψυχὴ ἀπὸ τὰ πόδια!
Ἀπὸ τότε ποὺ κάθομαι σ' αὐτὴν τὴν καρέκλα καὶ παρατηρῶ τὸν κόσμο ἀπὸ τὸ παράθυρο, τακτοποίησα τὶς σκέψεις μου καὶ τὰ αἰσθήματά μου. Γιὰ πολὺ καιρὸ μέσα στὸ κεφάλι μου καὶ στὴν καρδιά μου ἐπικρατοῦσε χάος. Ὁ ἄνθρωπος βρίσκει τὴν ἁρμονία στὴν ζωὴ καὶ στὸν κόσμο, μόνον ὅταν τὴν βρεῖ μέσα του. Αὐτὴν τὴν ἐσωτερικὴ ἁρμονία μόλις τώρα τὴν βρῆκα. Ἀπομάκρυνα τὸ χάος καὶ τὸν φόβο ἀπὸ μέσα μου. Παλιὰ αἰσθανόμουν φόβο ἀκόμη καὶ γιὰ ἕνα ἁπλὸ συνάχι. Σήμερα ὑπάρχουν δίπλα μου δύο παράλυτα πόδια, ποὺ κάποτε ἦταν βασικὰ μέλη τοῦ σώματός μου, καὶ δὲν φοβᾶμαι καθόλου. Μία ἀνατροπὴ συνέβη μέσα στὴν ψυχή. Τώρα ποὺ ἔγινα πιὸ ἄσχημος, ὁ κό¬σμός μου φαίνεται πιὸ ὄμορφος. Ὅταν μὲ συμπονᾶ ὅλος ὁ κόσμος, τότε ἀρχίζω νὰ λυπᾶμαι ὅλο τὸν κόσμο».
Ἔτσι μου μίλησε ὁ παράλυτος ἄνθρωπος. Πόσοι ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ ἔλεγαν: Ἐγὼ στὴ θέση του θὰ αὐτοκτονοῦσα. Ὁ ἀριθμὸς τῶν αὐτοκτονιῶν στὴν ἐποχὴ μᾶς αὐξάνει ἀνησυχητικὰ καὶ γιὰ λόγους λιγότερο σοβαροὺς ἀπὸ ὅ,τι εἶναι δύο παράλυτα πόδια. Ἡ ἀγωγὴ καὶ ἡ διαπαιδαγώγηση παίζει σημαντικὸ ρόλο στὸ θέμα αὐτό. Ὁ ἄνθρωπος διαπαιδαγωγεῖται ἢ γιὰ νὰ γίνει αἰσιόδοξος ἢ γιὰ νὰ γίνει αὐτόχειρας. Ἡ γενιὰ μᾶς ἔχει διαπαιδαγωγηθεῖ γιὰ τὸ δεύτερο. Οἱ γονεῖς εἶναι οἱ πρῶτοι ποὺ προετοιμάζουν τοὺς αὐτόχειρες.
Ἡ μάνα γιὰ παράδειγμα ψιθυρίζει κάθε πρωὶ στὸν γιό της: «ὁ κόσμος αὐτὸς εἶναι κακός». «Οἱ ἄνθρωποι, συνεχίζει ἡ μάνα, εἶναι ἐγωιστές, φθονεροὶ καὶ ψεῦτες». «Ἀπόφευγε τοὺς ἀνθρώπους, γιέ μου». «Νὰ κοιτᾶς μόνο τὸν ἑαυτό σου». Μετὰ τὴ μάνα ὁ πατέρας ἐπαναλαμβάνει στὸ γιό: «Τί κακὸς καιρὸς γιὰ τὸ χωράφι». «Πόσο ἄσχημη εἶναι ἡ φύση». «Πόσο ἀηδιαστικὰ εἶναι τὰ ἀνθρώπινα ἔργα». «Πόσο βαρετὸς εἶναι ὁ ἥλιος». «Πόσο θλιβερὴ εἶναι ἡ ζωή». Ὁ πατέρας καὶ ἡ μάνα ἐπαναλαμβάνουν στὸ γιὸ τοὺς συχνὰ τὰ τρελλὰ λόγια ἑνὸς ἀπαισιόδοξου ποιητῆ: «Ἀδελφέ μου, στὸν κόσμο δὲν ὑπάρχει ἀγάπη».
Δὲν ὑπάρχει μεγαλύτερη καταδίκη αὐτοῦ του κόσμου ἀπὸ αὐτήν. Ὁ κόσμος ἐπιβιώνει λόγω τῆς ἀγάπης. Ἂν πεῖ κανεὶς πὼς στὸν κόσμο δὲν ὑπάρχει ἀγάπη, αὐτὸ εἶναι ἡ πιὸ φρικτὴ καὶ ψευδὴς καταδίκη του κόσμου. Μὲ τὴν παραπάνω φράση τοῦ ἀποτυχημένου καὶ ἀπαισιόδοξου ποιητῆ διαπαιδαγωγεῖται ὁλόκληρη ἡ γενιά μας. Θὰ βρεῖτε ἑκατοντάδες νέους καὶ ἡλικιωμένους ποὺ δὲν ξέρουν τὸ «Πάτερ ἠμῶν» καὶ δὲν διαβάζουν τὸ Εὐαγγέλιο, ἀλλὰ δὲν θὰ βρεῖτε οὔτε μερικὲς δεκάδες ἀνθρώπων, ποὺ δὲν ἐπαναλαμβάνουν καθημερινά: Ἀδελφέ μου, σ' αὐτὸν τὸν κόσμο δὲν ὑπάρχει ἀγάπη. Ὅποιος ὅμως ἐπαναλαμβάνει αὐτὰ τὰ λόγια, δὲν σκέφτεται πὼς ὑπάρχει σ' αὐτὸν τὸν κόσμο τὸ χαμόγελο καὶ ἡ χαρά. Ἀκόμη καὶ οἱ δάσκαλοι καὶ οἱ καθηγητὲς συνεχίζουν νὰ ὑποτιμοῦν τοὺς μαθητὲς κρατώντας τοὺς ἐπίτηδες σὲ μία μεγάλη ἀπόσταση ἀπ’ αὐτούς. Μὲ μία λέξη σερνόμαστε καὶ δὲν προχωρᾶμε. Μελαγχολικοί, χλωμοί, συντετριμμένοι ἄνθρωποι περπατοῦν. Ἡ χαρὰ μᾶς εἶναι μισὴ λύπη. Τὸ χαμόγελό μας δὲν μοιάζει μὲ τὸ χρυσαφένιο φῶς τοῦ ἡλίου, ἀλλὰ μὲ τὸ χλωμό, μελαγχολικὸ φῶς τοῦ φεγγαριοῦ. Οἱ πολλοὶ εἶναι συνηθισμένοι στὴν κλειστὴ ζωὴ τοῦ δωματίου. Ἡ διασκέδασή μας φθάνει στὰ ὅρια τῆς ἁμαρτίας. Ἐξαιτίας τῆς ἀγωγῆς καὶ τῆς διαπαιδαγώγησής μας, ὁλόκληρη ἡ χώρα μᾶς εἶναι «παράλυτη». Σ' αὐτὸ ὀφείλεται ἡ ἀπαισιοδοξία μας, ἡ μελαγχολία καὶ ἡ θλίψη μας, ἡ ἔλλειψη χαρᾶς. Τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς μελαγχολίας μᾶς προέρχεται ἀπὸ τὶς ἐσωτερικὲς συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν στὰ σχολεῖα, στὴν ἐκκλησία, στὴν οἰκογενειακὴ καὶ στὴ δημόσια ζωή. Σπάνιο νὰ βρεῖ κανεὶς ἕνα παράλυτο ποὺ νὰ εἶναι αἰσιόδοξος.
Πολλοὶ νομίζουν ὅτι ἔτσι ἁπλὰ κάποιος εἶναι αἰσιόδοξος καὶ κάποιος ἀπαισιόδοξος. Δὲν εἶναι ὅμως ἔτσι. Αἰσιοδοξία σημαίνει εὐτυχία, ἐνῶ ἀπαισιοδοξία σημαίνει δυστυχία. Μεγαλύτερη εὐτυχία γιὰ ἕναν ἄνθρωπο δὲν εἶναι ἡ ὑγεία, ὁ πλοῦτος, οἱ φίλοι καὶ ἡ δόξα. Ἡ μεγαλύτερη εὐτυχία γιὰ ἕναν ἄνθρωπο εἶναι νὰ ἔχει αἰσιοδοξία. Οὔτε μεγαλύτερη δυστυχία γιὰ ἕναν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἀρρώστια, ἡ φτώχεια, ἡ μοναξιά, ἡ ἐγκατάλειψη, ἡ ἀδικία, ἡ ὁποιαδήποτε δυσκολία καὶ ἀπώλεια. Ἡ μεγαλύτερη δυστυχία γιὰ ἕναν ἄνθρωπο εἶναι νὰ εἶναι ἀπαισιόδοξος, γιατί ἐνῶ ἡ αἰσιοδοξία ἀποτελεῖ ὕμνο τῆς ζωῆς, ἡ ἀπαισιοδοξία ἀποτελεῖ ὕμνο στὸν θάνατο.
Οἱ ἄνθρωποι δὲν μποροῦν μὲ τίποτε νὰ συνηθίσουν νὰ παρατηροῦν τὰ πάντα ἀπὸ τὴν ὀπτική της αἰωνιότητος. Ὅλα ὅσα παράγει αὐτὸς ὁ κόσμος, τὰ παράγει γιὰ τὴν αἰωνιότητα. Ἡ ἀγάπη μας καὶ ἡ φιλία μᾶς εἶναι ἀξεπέραστες στὸν χρόνο, ὅπως καὶ ὁ κόσμος. Τὰ μάτια μᾶς κάνουν λάθος ὅταν μᾶς λένε πὼς ὅλα περνᾶνε, ὅπως μᾶς ἐξαπατοῦν γιὰ τὴν κίνηση τοῦ ἡλίου. Ὑπάρχει ἕνα περιβάλλον πνευματικὸ ὅπου ὅλα ζοῦν καὶ κινοῦνται. Αὐτὸ τὸ περιβάλλον εἶναι σταθερὸ καὶ ἀκίνητο. Ὅλα ὅσα ἔζησαν στὴ γῆ, ζοῦν καὶ σήμερα σ' αὐτὸ τὸ πνευματικὸ περιβάλλον. Ὅλα ὅσα ζοῦν σήμερα, θὰ ζοῦν αἰώνια σ' αὐτὸν τὸν πνευματικὸ τόπο. Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ φιλία δὲν χάνονται μὲ τὸν θάνατο, ἀλλὰ συνεχίζουν νὰ ὑπάρχουν σὲ μία πολὺ πιὸ καθαρὴ καὶ ἔξοχη μορφὴ στὸν ἄλλο κόσμο.
Ἀνάμεσα στὸν ἄλλο κόσμο καὶ σ' αὐτὸν ποὺ ζοῦμε ὑπάρχουν σύνορα ἐξαιτίας τῆς μυωπίας μας, καὶ δὲν βλέπουμε τὴν συνέχεια, τὴν προέκταση αὐτῆς τῆς ζωῆς μετὰ τὸν θάνατο. Καὶ δὲν μποροῦμε νὰ δοῦμε μὲ πνευματικὰ μάτια τὸ «τώρα».
Ὅλοι ἐμεῖς ὑφαίνουμε τὸ ὑφαντό της ἱστορίας, ἀδέλφια μου. Εἴμαστε ὑφαντές της ἱστορίας ἀλλὰ ὑπάρχει καὶ ἕνας μεγαλύτερος ἀπὸ μᾶς Ὑφαντῆς. Ὅλες οἱ ἥμερες ποὺ συναποτελοῦν τὸ παρελθόν, ἀπὸ μόνες τους δὲν θὰ σήμαιναν τίποτε, ἂν δὲν ἀποτελοῦσαν καὶ αὐτὲς μέρος ἑνὸς ὑφαντοῦ ποὺ εἶναι ἡ ζωή μας. Ὁ χρόνος ὅλων τῶν ἀνθρώπων στὸν κόσμο ἀπὸ μόνος του δὲν θὰ ἦταν τίποτε, ἂν δὲν εἶχε σὰν στόχο του καὶ περιεχόμενό του τὴν δημιουργία μίας παγκόσμιας σύνθεσης, ἑνὸς παγκοσμίου ἐργόχειρου ὑφαντοῦ. Κάθε ἔργο μας μέχρι αὐτὴν τὴν στιγμή, κάθε λέξη καὶ κάθε συναίσθημα διατηρεῖται καὶ δὲν χάνεται ὡς μέρος τῆς προσωπικῆς μας σύνθεσης. Ὅλος ὁ ἡρωισμός μας καὶ ὅλη ἡ φαυλότητα μᾶς στέκονται ἀκίνητα στὴν ὕφανση τοῦ παρελθόντος μας.
Ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι δὲν ἀποτελοῦμε θεματοφύλακες τῆς ἱστορίας μας, εἴμαστε μόνο οἱ ὑφαντές της. Τὸ παρελθὸν διαφυλάσσεται ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ δὲν λησμονεῖ τίποτε. Τὰ κλειδιὰ τοῦ παρελθόντος κρατᾶ ὁ Ὕψιστος Ὑφαντῆς, ποὺ προσεκτικὰ ἄγρυπνα πάνω ἀπὸ κάθε νῆμα ποὺ πλέκεται στὸ ἐργόχειρό Του. Ἀναλογιστεῖτε φίλοι μου, ποιὰ εἶναι ἡ συμβολή σας στὸ τεράστιο αὐτὸ ὑφαντό του Θεοῦ; Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι λόγος τῆς αἰσιοδοξίας.
Ἡ αἰσιοδοξία ἀποτελεῖ τὸ φωτοστέφανο τῆς χριστιανικῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς χριστιανικῆς ἱστορίας. Αἰσιόδοξος ἦταν ὁ Θεμελιωτὴς τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὁ πιὸ Αἰσιόδοξος ἀπὸ ὅλους τους αἰσιόδοξους στὸν κόσμο. Παρέμενε αἰσιόδοξος καὶ ὅταν ἐγκαταλελειμένος ἀπὸ ὅλους προσευχόταν μόνος στὸν Θεό, ἐκείνη τὴν μοιραία νύχτα πρὶν ἀρχίσει ἡ τραγωδία. Καὶ τότε ποὺ τὸν σύρανε ἀπὸ τὸν Ἡρώδη στὸν Πιλάτο χλευάζοντας τὸν. Καὶ τότε ποὺ Τοῦ ἔβαλαν ἀγκάθινο στεφάνι, ποὺ Τοῦ ἔσχιζε τὸ θεϊκό Του κεφάλι, καὶ τότε ὅταν ὑπὸ τὸ βάρος τοῦ Σταυροῦ ἔβγαινε ἔξω ἀπὸ τὰ Ἱεροσόλυμα, ποὺ Τὸν ἀποχαιρετοῦσαν μὲ γέλια, μὲ κατάρες καὶ μὲ τὸν ἦχο τῶν ἀδύναμων δακρύων τῶν γυναικών. Καὶ τέλος ὅταν τὸ ποτήρι τῆς πίκρας ξεχείλισε καὶ εἰσῆλθε στὴν ἱστορία ἡ λέξη Γολγοθάς, πάλι παρέμεινε αἰσιόδοξος.
Αἰσιόδοξοι ἦταν καὶ οἱ Χριστιανοὶ μάρτυρες. Ἀφοῦ οἱ μάρτυρες καὶ οἱ μεγαλομάρτυρες ἦταν αἰσιόδοξοι, πῶς ἐμεῖς νὰ εἴμαστε ἀπαισιόδοξοι; Αἰσιόδοξοι ἤσαν ὅσοι στὶς ρωμαϊκὲς ἀγορὲς πάλαιψαν μὲ ἄγρια θηρία, γιὰ νὰ διασκεδάσει ὁ Καίσαρας. Αἰσιόδοξοι ἤσαν ὅσοι καίγονταν στὴν πίσσα στὶς πλατεῖες γιὰ τὴν ψυχαγωγία τοῦ Καίσαρα καὶ τῶν γυναικών του. Αἰσιόδοξοι ἤσαν ὅσοι γύριζαν δεμένοι στὸν τροχὸ καὶ ὅσοι θάφτηκαν ζωντανοὶ στὴν γῆ. Αἰσιόδοξοι ἤσαν ἐκεῖνοι ποὺ δὲν γνώρισαν τὴν ἰσότητα οὔτε τὴν ἐλευθερία τοῦ τύπου. Πῶς λοιπὸν ἐμεῖς νὰ γινόμαστε ἀπαισιόδοξοι; Γιατί νὰ γινόμαστε ἀπαισιόδοξοι; Οι μάρτυρες τοῦ Χριστιανισμού οταν καίγονταν στὴ φωτιὰ φώναζαν: Ἐμεῖς καὶ πάλι πιστεύουμε. Αὐτοὶ καὶ ὅταν τοὺς ἔσχιζαν τὰ θηρία ψιθύριζαν: Ἐμεῖς πάλι ἐλπίζουμε. Πάνω στὸν σταυρό, κλαίγοντας μὲ λυγμοὺς ἔλεγαν: Ἐμεῖς καὶ τώρα σᾶς ἀγαπᾶμε. Ἐμεῖς ἀγαποῦμε τὴν μαρτυρικὴ ζωή μας καὶ προσδοκοῦμε μία καλύτερη ζωή. Πιστεύουμε στὸν Ἕνα καὶ Παντοδύναμο Θεὸ ποὺ κυβερνᾶ τὸν ἥλιο καὶ μετρᾶ ὅλους τους πόνους μας καὶ ὅλες τὶς ἀδικίες τῶν βασανιστῶν μας.
Αὐτοὺς τοὺς ἀνθρώπους ποὺ τοὺς κλώτσησαν σὰν ἄχρηστες πέτρες, τοὺς πῆρε ὁ Θεός, ὁ Κτίστης τῶν πάντων, νὰ ἀποτελέσουν τὸ θεμέλιό της ἐκκλησίας Του. Ἡ ἐκκλησία Τοῦ ἀποτελεῖ τὸ μεγαλύτερο οἰκοδόμημα αἰσιοδοξίας ποὺ κτίστηκε στὴ γῆ. Ἡ αἰσιοδοξία τοῦ Χριστιανισμοῦ δὲν ἀποτελεῖ μία ἁπλὴ πνευματικὴ θεωρία, γιατί εἶναι δοκιμασμένη καὶ τεκμηριωμένη.
«Δὲν θὰ μποροῦσα νὰ ἀποκαλέσω τὸν ἑαυτό μου Χριστιανό, ἐὰν δὲν ἤμουν αἰσιόδοξος. Καὶ ἂν ἀποκαλοῦσα τὸν ἑαυτό μου Χριστιανὸ καὶ δὲν ἤμουν αἰσιόδοξος, δὲν θὰ ἤμουν εἰλικρινὴς Χριστιανός. Καὶ ὅλοι ἐσεῖς ματαίως ἀποκαλεῖσθε Χριστιανοί, ἐὰν δὲν εἶσθε αἰσιόδοξοι. Ὁ Χριστιανισμὸς ἀποτελεῖ τὸ μέγιστο κάστρο αἰσιοδοξίας. Ὁ Χριστιανισμὸς θεμελιώνεται στὴν πίστη, τὴν ἐλπίδα καὶ τὴν ἀγάπη. Γιατί αὐτὰ τὰ τρία μόνο σώζουν: ἡ πίστη, ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ ἀγάπη.
Ἡ πίστη, ἡ ἐλπίδα καὶ ἡ ἀγάπη συναποτελοῦν τὴν αἰσιοδοξία. Μόνον ἡ αἰσιοδοξία μᾶς σώζει. Ἂν δὲν ἔχουμε αἰσιοδοξία, δὲν ἔχουμε πίστη. Χωρὶς πίστη εἴμαστε σὰν τὰ ζῶα ποὺ σήμερα τὸ πρωὶ σφαγιάστηκαν στὸ σφαγεῖο. Χωρὶς τὴν αἰσιοδοξία, ὅλοι μας εἴμαστε ἀνάπηροι. Μεγαλύτερη ἀναπηρία ἔχει ὁ ἄνθρωπος χωρὶς αἰσιοδοξία παρὰ ὁ ἄνθρωπος χωρὶς πόδια. Ὁ Θεὸς ἐν σοφία τὰ πάντα ἔκτισε. Στὸ πρόσωπο τοῦ αἰσιόδοξου καθημερινὰ πέφτουν οἱ ἀκτίνες τοῦ ἡλίου, τοῦ ζεσταίνουν καὶ τοῦ φωτίζουν τὴν ψυχή, ἐνῶ τὸ πρόσωπο τοῦ ἀπαισιόδοξου μένει χωρὶς τὸν ἥλιο, μὲ ἀποτέλεσμα ἡ ψυχή του νὰ εἶναι κρύα καὶ σκοτεινή. Ὁ πρῶτος καθημερινὰ βλέπει τὰ λουλούδια, ἐνῶ ὁ δεύτερος τὸν σκουπιδότοπο. Δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει καμμιὰ δημιουργία χωρὶς αἰσιοδοξία.
Ἀδελφοί μου, ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι. Ἂς ἀτενίσουμε τὸν κόσμο μας τὴν ἡμέρα, ἂς δοῦμε ψηλὰ στὸν οὐρανὸ τὴν νύχτα καὶ ἂς ἔχουμε πίστη στὸν Θεό. Ὑπάρχει ὁ Δημιουργός, ὁ Πλάστης τοῦ κόσμου καὶ Πατέρας μας. Ἡ σκέψη αὐτή, ἂς εἶναι ἡ βάση τῆς αἰσιοδοξίας μας. Κάθε σπόρος ἀφοῦ σαπίσει, τότε βλαστάνει καὶ γίνεται λουλούδι. Μὲ τὸν θάνατο ἐμεῖς σαπίζουμε γιὰ νὰ βλαστήσουμε στὴν ἄλλη ζωή. Ἐπειδὴ εἴμαστε παιδιὰ ἑνὸς ἀθάνατου Πατέρα, γι' αὐτὸ εἴμαστε καὶ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀθάνατοι. Τί εἴδους Πατέρας θὰ ἦταν αὐτὸς ποῦ δὲν θὰ δημιουργοῦσε παιδιὰ ὅμοια μ' Αὐτόν; Ποιὸς Πατέρας θὰ ζοῦσε δισεκατομμύρια χρόνια καὶ θὰ εἶχε γιοὺς τῶν ὁποίων ἡ ζωὴ δὲν διαρκεῖ οὔτε ἑκατὸ χρόνια; Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι ἐπειδὴ κανεὶς δίκαιος δὲν θὰ πάει στὴν κόλαση καὶ οὔτε ἕνας μὴ μετανοιωμένος ἁμαρτωλὸς στὸν παράδεισο. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως γιὰ νὰ κατορθώσει νὰ εἰσέλθει στὸν παράδεισο, πρέπει πρῶτα ὁ παράδεισος νὰ εἰσέλθει μέσα του. Στὴν κόλαση ὁδηγεῖται αὐτὸς ποὺ ἡ κόλαση ὑπάρχει ἤδη μέσα στὴν ψυχή του. Ὁ παράδεισος εἶναι ἀθάνατη χαρὰ καὶ θεϊκὴ ἀνύψωση. Ἡ κόλαση εἶναι αἰώνια λύπη καὶ ἡ γεμάτη ἔνοχες καὶ τύψεις συνείδηση. Ἡ τιμωρία τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ ἡ ἀνταμοιβὴ τῶν Δικαίων εἶναι οἱ ὑψηλότεροι μαθηματικοὶ νόμοι τῆς οἰκουμένης.
Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι, ἀκόμη καὶ ὅταν ζημιωνόμαστε, γιατί ἡ ζημιά μας δὲν εἶναι ποτὲ ἄστοχη καὶ χωρὶς λόγο. Τὰ βάσανά μας εἶναι σημαντικὸς παράγοντας στὴν συνολικὴ πορεία ζωῆς τῆς ἀνθρωπότητος. Τὰ βάσανά μας εἶναι μισθὸς μὲ τὸν ὁποῖο πληρώνουμε εἰσιτήριο γιὰ νὰ εἰσέλθουμε στὸν τόπο τὸν ὁποῖο φωτίζει ὁ Θεὸς μὲ πολλοὺς ἥλιους.
Ἐγὼ προσωπικὰ τρεῖς φορὲς στὴ ζωή μου ἔφθασα κοντὰ στὸν θάνατο καὶ μπορῶ νὰ σᾶς ἐξομολογηθῶ καὶ νὰ σᾶς δώσω τὴν μαρτυρία πὼς τὰ ὅσα πέρασα δὲν ἦταν οὔτε φοβερὰ οὔτε ἀνυπόφορα. Θυμᾶμαι ἐκεῖνες τὶς στιγμὲς μὲ χαρά, ἐπειδὴ αὐτὰ τὰ τρία γεγονότα ὀμορφαίνουν τὴ ζωή μου καὶ σήμερα, καὶ κάνουν τὴν ψυχή μου πιὸ δυνατή. Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι καὶ ὅταν μεγαλώνουμε σὲ ἡλικία, ὅπως ὅταν ἤμασταν νέοι. Κάθε ἡλικία ἔχει τὸ μεγαλεῖο της καὶ τὴν ὀμορφιά της.
Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι ὡς Χριστιανοί, γιατί στὴν πίστη μᾶς βρῆκαν παρηγοριὰ καὶ οἱ πιὸ ἀπελπισμένοι. Ἂς αἰσιοδοξοῦμε ὅλοι μας καὶ ὡς λαός. Δὲν μᾶς ξέχασε αὐτὸς ποὺ δημιουργεῖ τὴν Ἱστορία. Ὁ ρόλος μας στὴν Ἱστορία εἶναι σημαντικὸς καὶ ἐξελίσσεται σὲ ἀκόμη πιὸ σημαντικό. Ὅταν παλεύουμε γιὰ τὴν ἐλευθερία, ἀγωνιζόμαστε γιὰ κάτι θεϊκό, γιατί ὁ Θεὸς εἶναι Πατέρας τῶν ἐλεύθερων καὶ ὄχι τῶν ὑποδουλωμένων ψυχῶν καὶ σωμάτων. Ἂς σκεφτόμαστε αἰσιόδοξα, ἐπειδὴ μόνον ἡ αἰσιόδοξη σκέψη φθάνει μέχρι τὸν Θεό. Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι καὶ μὲ τὰ συναισθήματά μας, γιατί ἡ αἰσιοδοξία εἶναι τὸ φάρμακο τῆς λύπης καὶ ἡ πηγὴ τῆς ἀληθινῆς καὶ αἰώνιας χαρᾶς.
Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι καὶ μὲ τὰ ἔργα μας, ἐπειδὴ τὰ καλὰ ἔργα μᾶς συνυφαίνονται μὲ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ, καὶ διατηροῦνται αἰώνια ὅπως καὶ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ. Ἂς εἴμαστε αἰσιόδοξοι γιατί καὶ ἡ ἴδια ἡ ζωὴ εἶναι αἰσιόδοξη καὶ ἐμεῖς οἱ ἄνθρωποι εἴμαστε ἡ πιὸ ὑψηλὴ ἔκφραση τῆς ζωῆς.
Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς αἰσιόδοξος σημαίνει νὰ ζεῖ καὶ νὰ ἐκτιμᾶ δίκαια τὸ δῶρο τῆς ζωῆς».


Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ
Ἐκδόσεις "Ὀρθόδοξος Κυψέλη"

Αναδημοσίευση από: Ρωμαίϊκο Οδοιπορικό

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Από τι εξαρτάται η αποτελεσματικότητα της προσευχής μας


Με δυο λόγια, η αποτελεσματικότητα της προσευχής μας εξαρτάται:
πρώτον, από το αν είμαστε άξιοι να λάβουμε ό,τι ζητάμε·
δεύτερον, από το αν προσευχόμαστε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού·
τρίτον, από το αν προσευχόμαστε αδιάλειπτα·
τέταρτον, από το αν για όλα καταφεύγουμε στο Θεό·
πέμπτον, από το αν ζητάμε εκείνα που είναι ωφέλιμα σ' εμάς.
Και δίκαιοι ακόμα να παρακαλέσουν τον Κύριο,
δεν θα εισακουστούν...αν δεν πρέπει!

Αναδημοσίευση από: Ψήγματα Ορθοδοξίας

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου


Τρία σημαντικότατα γεγονότα στην ιστορία του κόσμου εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας.

To πρώτο είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, τον οποίο εορτάζουμε σήμερα με χαρά και αγάπη, αλλά και με δέος ενώπιον του μεγαλείου του γεγο­νότος αυτού, το οποίο ονομάζεται «κεφάλαιον» (δη­λαδή αρχή) της σωτηρίας μας.

Εννέα μήνες μετά τον Ευαγγελισμό πραγματο­ποιήθηκε και το δεύτερο από τα σημαντικότερα γε­γονότα, η κατά σάρκα Γέννηση του Κυρίου μας Ιη­σού Χρίστου. Κορυφή και ολοκλήρωση της σωτηρί­ας μας θα είναι η ανάσταση του Κυρίου Ιησού Χρί­στου μετά από ένα φρικτό θάνατο πάνω στο Σταυρό.

Όχι μόνο μια φορά αλλά πολλές φορές φανερώ­θηκαν στους αγίους άγγελοι. Έξι μήνες πριν τον Ευ­αγγελισμό της Παναγίας Παρθένου Μαρίας στάλθη­κε ο αρχάγγελος Γαβριήλ στον ιερέα Ζαχαρία, ο οποίος υπηρετούσε στο ναό, για να του αναγγείλει, ότι απ' αυτόν θα γεννηθεί ο μεγαλύτερος μεταξύ των αν­θρώπων, ο Πρόδρομος του Κυρίου ο Ιωάννης. Και σήμερα ο ίδιος φέρνει το χαρμόσυνο άγγελμα στην Υπεραγία και άχραντο Παρθένο Μαρία, η οποία ζού­σε στο ταπεινό φτωχόσπιτο του ξυλουργού Ιωσήφ.

Ο διάλογος του με την Παναγία είναι τόσο άγι­ος και μεγαλειώδης που δεν τολμώ να τον περιγράψω με δικά μου λόγια αλλά πρέπει να τον επαναλά­βω με Ευαγγελικά λόγια.

Όταν μπήκε ο αρχάγγελος στο υπερώο, είπε:

«Χαίρε, κεχαριτωμένη ο Κύριος μετά σου· ευλο­γημένη συ εν γυναιξίν.

Η δε ιδούσα διεταράχθη επί τω λόγω αυτού, και διελογίζετο ποταπός είη ο ασπασμός ούτος, και είπεν ο άγγελος αύτη· μη φοβού, Μαριάμ- εύρες γαρ χάριν παρά τω Θεώ. και ιδού σύλληψη εν γαστρί και τέξη υιόν, και καλέσεις το άνομα αυτού Ιησούν. ούτος έσται μέγας και υιός υψίστου κληθήσεται, και δώσει αυτώ Κύριος ο Θεός τον θρόνον αυτού του πατρός αυτού, και βασιλεύσει επί τον οίκον Ιακώβ εις τους αιώνας, και της βασιλείας αυτού ουκ έσται τέλος.

Είπε δε Μαριάμ προς τον άγγελον πώς έσται μοι τούτο, επεί άνδρα ου γινώσκω; και αποκριθείς ο άγ­γελος είπεν αύτη· Πνεύμα άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι· διό και το γεννώμενον άγιον κληθήσεται υιός Θεού...

Είπε δε Μαριάμ· ιδού η δούλη Κυρίου· γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου. και απήλθεν απ' αυτής ο άγ­γελος» (Λκ. 1, 28-38).

Σας έχω πει πολλά τα προηγούμενα χρόνια γι' αυτόν το μοναδικό στην Ιστορία του κόσμου διάλογο. Αλλά τώρα θα σταθώ στα λόγια του Αρχαγγέλου:

«Πνεύμα Άγιον επελεύσεται επί σε και δύναμις υψίστου επισκιάσει σοι διό και το γεννώμενον άγι­ον κληθήσεται υιός Θεού».

Κανείς ποτέ, από τη δημιουργία του κόσμου και μέχρι τη συντέλεια του, δεν γεννήθηκε και δεν θα γεννηθεί κατά τον τρόπο, κατά τον οποίο γεννήθη­κε ο Θεάνθρωπος Ιησούς Χριστός. Κανείς ποτέ δε γεννήθηκε χωρίς άνδρα. Κανείς δε γεννήθηκε και δε θα γεννηθεί με την επέλευση του Αγίου Πνεύματος. Σε κανέναν ποτέ δεν κατοίκησε το Άγιο Πνεύ­μα με τέτοια ολοκληρωμένη πληρότητα, με την ο­ποία εγκατοίκησε στην Παναγία Παρθένο Μαρία. Κανέναν δεν επισκίασε η δύναμη του Υψίστου και τα μητρικά σπλάγχνα καμμίας γυναίκας δεν αγίασε, με τέτοια πληρότητα και δύναμη, όπως τα σπλάγχνα της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας.

Κρατήστε βαθειά στην καρδιά σας, αυτό που σας λέω για την πλήρη ενότητα του Πνεύματος του Θε­ού και της ανθρώπινης ουσίας της Μαρίας.

Η ψυχή και το πνεύμα του άνθρωπου έχουν την αρχή τους στο Πνεύμα του Θεού. To δεύτερο κεφά­λαιο της Παλαιάς Διαθήκης λέει, ότι έπλασε ο Θε­ός τον πρώτο άνθρωπο, τον Αδάμ, «χουν από της γης και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής» (Γέν. 2, 7).

Με το Πνεύμα του Θεού μόνο το πνεύμα του άν­θρωπου είναι δυνατόν να κοινωνεί, εφόσον από Ε­κείνον προέρχεται, όπως συμβαίνει και στην φύση, συγγενή δηλαδή μεταξύ τους πράγματα να έχουν πραγματική επικοινωνία.

Την δυνατότητα της αληθινής κοινωνίας με τον Θεό την διδαχθήκαμε από τον ίδιο τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ο οποίος λέει:

«Εάν τις αγαπά με, τον λόγον μου τηρήσει, και ο πατήρ μου αγαπήσει αυτόν, και προς αυτόν ελευσόμεθα και μονήν παρ' αύτω ποιήσομεν» (Ιω. 14, 23).

Αλλά και ο απόστολος Παύλος με κάποια έκ­πληξη ρωτάει τους χριστιανούς της Κορίνθου: «Ουκ οίδατε ότι ναός Θεού έστε και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;» (Α' Κορ. 3, 16).

Από τους βίους των αγίων γνωρίζουμε για μιά πραγματική κοινωνία με τον Θεό, που είχαν στη ζωή τους οι άγιοι του Θεού. Γνωρίζουμε ότι αυτοί υπήρξαν κατοικοιτήρια του Πνεύματος του Θεού. Αλλά ακόμα και αυτή η βαθειά κοινωνία τους με το Θεό δεν μπο­ρεί να συγκριθεί μ' εκείνη την ευλογημένη κατά­σταση, η οποία υπερβαίνει ακόμα και την κατάσταση των αγγέλων και των αρχαγγέλων, στην όποια βρέθη­κε η Υπεραγία Παρθένος Μαρία μετά την επέλευση του Αγίου Πνεύματος.

Αυτό δεν μπόρεσε, η καλύτερα, δεν ήθελε να α­ντιληφθεί ο κακότυχος εκείνος αιρετικός Νεστόριος, ο οποίος ισχυριζόταν ότι η Υπεραγία Θεοτόκος γέννησε έναν κοινό άνθρωπο Ιησού Χριστό, με τον οποίο αργότερα ενώθηκε ο Θεός, γι' αυτό και την Υπεραγία Παρθένο Μαρία την ονόμαζε Χριστοτόκο και όχι Θεοτόκο.

Αν, έστω και ελάχιστο, δίκαιο είχε ο Νεστόριος, τότε ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός θα ήταν όχι ο Υιός του Θεού και Θεάνθρωπος αλλά ένας από τους πολλούς μεγάλους αγίους, οι οποίοι ονομάζο­νται αληθινοί ναοί και μονές του Πατρός και του Υιού για την απέραντη αγάπη τους στον Θεό και την τέλεια εφαρμογή στη ζωή τους των εντολών του Χριστού. Όπως βλέπετε ο Νεστόριος δικαίως ανα­θεματίστηκε από την Τρίτη Οικουμενική Σύνοδο.

Σ' αυτό το σημείο θα μπορούσα να τελειώσω τον εγκωμιαστικό μου λόγο προς τιμήν της μεγάλης αυτής εορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Όμως δεν θέ­λω να προσπεράσω τα λόγια εκείνα του Αρχαγγέλου Γαβριήλ, τα όποια μπαίνουν σε κάθε καθαρή καρδιά:

«Χαίρε, κεχαριτωμένη· ο Κύριος μετά σου».

Όλοι εσείς, που είστε ομόψυχοι με μένα, πέστε μου, μπορεί να υπάρχει ανώτερη και καθαρότερη χαρά από αυτή, που δίνει η αίσθηση ότι μαζί μας εί­ναι ο Κύριος! Ότι μας αγαπά, επειδή φυλάσσουμε τις εντολές Του και ότι θα έλθει μαζί με τον Άναρ­χο Πατέρα Του και θα κατοικήσει μαζί μας!

Της ανώτατης αυτής ευτυχίας και χαράς να μας αξιώσει ο Κύριος και Θεός μας Ιησούς Χριστός διά πρεσβειών της Υπεραγίας και Αχράντου Παρθένου Μαρίας! Αμήν.

Άγιος Λουκάς Αρχιεπίσκοπος Κριμαίας, Λόγος εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου


Παρασκευή 21 Μαρτίου 2014

Ακολουθίες 21ης Μαρτίου 2014

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

Ανακοίνωση

Την Παρασκευή, 21 Μαρτίου 2014, θα ψαλεί η ακολουθία της Γ’ Στάσεως των Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο ως εξής:

α) Στις 5:00μ.μ., θα ψαλεί η πρώτη ακολουθία στη Μεγάλη Εκκλησία.

β) Στις 6:30μ.μ., θα ψαλεί και πάλι η ακολουθία στη Μεγάλη Εκκλησία.

γ) Η ακολουθία θα επαναληφθεί και στις 8:00μ.μ στο Μοναστήρι της Αγίας Νάπας, όπου θ’ ακολουθήσει Αγρυπνία μέχρι τις 12:30π.μ. Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας θα τεθούν προς προσκύνηση τεμάχιο από τα ιερά λείψανα του εν Αγίοις Πατρός ημών Νεκταρίου Πενταπόλεως του Θαυματουργού του εν Αιγίνη, τεμάχιο από την χείρα της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης, τεμάχιο του Αγίου Εφραίμ του Νεομάρτυρος της Νέας Μάκρης και τεμάχιο της Αγίας Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ειρήνης.

Τελετή κατάθεσης του Θεμελίου Λίθου στο ξωκλήσι των Αγίων και δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και Ιωσήφ του μνήστορος, 28 Μαρτίου 2014

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ  ΝΑΟΣ  ΠΑΝAΓΙΑΣ   ΑΓΙΑΣ   ΝΑΠΑΣ

Τηλ: 23721795, www.churchofayianapa.com, email: info@churchofayianapa.com

ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ
Με ιδιαίτερη χαρά και τιμή προσκαλείσθε να μας τιμήσετε με την παρουσία σας, στην τελετή κατάθεσις του Θεμελίου Λίθου στο ξωκλήσι των Αγίων και δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης και Ιωσήφ του μνήστορος, δίπλα από το Δημοτικό Σχολείο Αγίας Νάπας, την Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014 και ώρα 11:00π.μ. Της τελετής θα προστεί ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας - Αμμοχώστου κ. Βασίλειος, στη παρουσία των εντίμων υπουργών Παιδείας κ. Κώστα Καδή, και Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος κ. Νίκου Κουγιάλη.
Παρακαλώ απαντήστε μέχρι τις 26.3.2014: Λίτσα 99582945, Σύλια 99404942

Τρίτη 18 Μαρτίου 2014

Τό θεραπευτικό βίωμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἀπόρρητη ἰδιωτική ὑπόθεση ἤ προϋπόθεση χριστιανικῆς μαρτυρίας; (διδακτική αληθινή ιστορία)


Σᾶς εὐχαριστῶ ὅλους.
Εὐχαριστῶ ἰδιαίτερα τόν π. Ἱερόθεο πού μέ τό συγγραφικό του ἔργο μέ βοήθησε σέ ἀνύποπτο χρόνο χωρίς νά τόν ξέρω προσωπικά καί πιστεύω ὅτι εἶναι μιά συνέχεια ὅλης τῆς Πατερικῆς παράδοσης ψυχοθεραπείας, πού, δυστυχῶς, πολύ λίγοι φιλόλογοι γιά νά μήν πῶ καί ὅλοι, δέν εἴχαμε ἐνδιαφερθῆ ποτέ, δέν εἴχαμε ἐνσκύψει καί φθάνουμε στό σημεῖο, τοὐλάχιστο μιλώντας προσωπικά, νά ζήσω ὅλον αὐτόν τόν βαθύ πόνο πού τόσες μάνες σ’ ὅλη στή γῆ καί γιά νά μήν πῶ εἰδικά στήν πατρίδα μας, ζοῦμε, δηλαδή τόν χαμό ἑνός παιδιοῦ, γιά νά μπορέσω νά ἀρχίσω νά ψάχνομαι γιά νά δῶ γιατί βρίσκομαι ἐγώ ἐδῶ, γιατί ὑπάρχω.

Τό ὑπαρξιακό ἐρώτημα «ποιός ὁ λόγος ὕπαρξής μας;» καί ἡ ἀπώθησή του
Πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι αὐτό τό ἐρώτημα τό ὑπαρξιακό, πού τό ἔχει ὅλος ὁ κόσμος, ὅμως εὔκολα ξεπερνιέται πολλές φορές μέσα ἀπό θεωρίες, συστήματα, διάφορες ἰδεολογίες, φιλοσοφίες κλπ., ἀπό τίς ὁποῖες πέρασα κι ἐγώ, ἀλλά εἶναι καί ἀλήθεια ὅτι μέ εἶχε ἀπασχολήσει σέ πάρα πολύ μικρή ἡλικία. Ἐνῶ ἤμουν ἀκόμα ἔφηβη ρωτοῦσα: ποιός ὁ λόγος ὕπαρξής μας, γιατί νά βρισκόμαστε ἐδῶ, δηλαδή τί σκοπό ἔχει ὁ ἄνθρωπος;… Νά ἀπολαύσουμε, νά ζήσουμε, νά κάνουμε οἰκογένεια, νά σπουδάσουμε κλπ. καί μετά; Αὐτό εἶναι ὅλο; Ἐδῶ περιορίζεται ὁ σκοπός τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου;

Ρωτοῦσα ποιός ὁ λόγος ὕπαρξής μας, γιατί νά βρισκόμαστε ἐδῶ, δηλαδή τί σκοπό ἔχει ὁ ἄνθρωπος;… Νά ἀπολαύσουμε, νά ζήσουμε, νά κάνουμε οἰκογένεια, νά σπουδάσουμε κλπ. καί μετά; Αὐτό εἶναι ὅλο; Ἐδῶ περιορίζεται ὁ σκοπός τῆς ὕπαρξης τοῦ ἀνθρώπου;

Αὐτό τό ἐρώτημα δέν ἔπαψε νά μέ βασανίζη σέ ὅλη μου σχεδόν τήν ζωή. Χάνω τόν πατέρα μου στά 16 μου χρόνια καί ἐκεῖ ξαναμπαίνει τό ἐρώτημα πολύ δυναμικά μέσα στήν σκέψη μου. Λέω γιατί χρειάζεται νά ζοῦμε; Ἐντάξει, τί ἔκανε τώρα καί ὁ πατέρας μου; Ἔζησε ὡραῖα, μᾶς γέννησε, μᾶς σπούδασε, ἔφυγε καί μετά τί; 

Διάβασα, ὅπως σᾶς εἶπα, καί ἐπειδή ἤμουν τῆς γενιᾶς τοῦ Πολυτεχνείου –νά τό πῶ ἔτσι– παιδί, ἀναμείχτηκα σέ ὅλα τά κινήματα τῆς ἐποχῆς. Διάβαζα μανιωδῶς τά πάντα, ὅλα τά φιλοσοφικά ρεύματα, διάφορους φιλοσόφους, τά πάντα εἶχα ἀνακατέψει στήν ζωή μου. Τό ἄφησα στήν ἄκρη, δέν μέ ἐνδιέφερε, ἔτσι νόμιζα.

Ἡ ἀσθένεια τοῦ γιοῦ της καί τά ἐρωτήματά του
Φτάνω στό σημεῖο (νά περάσω,) νά ἀσθενήση τό παιδί μου καί νά ἀρχίσω νά βλέπω καί ἄλλες μητέρες καί στήν Ἑλλάδα καί στήν Γερμανία καί στήν Ἀμερική νά κουβεντιάζω μαζί τους, νά ἔχει διαταραχθῆ ὁλωνῶν μας ὁ ψυχικός κόσμος, νά ἔχει διασαλευθῆ τό εἶναι τους, το βαθύτερο εἶναι τους καί ἐγώ χειρότερα ἀπό αὐτές, διότι βρισκόμουν σέ ἕνα ἀδιέξοδο διανοητικό, μπορῶ νά πῶ, καί τό λέω διανοητικό, γιατί προσπαθοῦσα μέσα ἀπό τή διάνοια νά λύσω πνευματικά ζητήματα. Καί ἐδῶ τώρα θυμᾶμαι τόν συμπατριώτη μου νά πῶ Καζαντζάκη, ὁ ὁποῖος χάθηκε κι αὐτός ὁ ἄνθρωπος, ἕνας διανοητής τῆς ἐποχῆς του μέσα σέ συστήματα, μέσα σέ φιλοσοφίες, ψάχνοντας καί τελικά μή μπορώντας ποτέ νά λύση διανοητικά τό θέμα τῆς ὕπαρξης ἤ μή ὕπαρξης τοῦ Θεοῦ…. 

Γιά νά μήν τά πολυλογῶ, ἀρχίζει νά μοῦ βάζη ἐρωτήματα τό ἴδιο μου τό παιδί, νά μᾶς βάζη καί σέ μένα καί στόν ἄντρα μου καί στήν κόρη μας, καί νά μέ κοιτάζη μέ ἕνα διερευνητικό βλέμμα μέ ἕνα: «Πές μου μαμά, ἀπάντησέ μου, μετά τόν θάνατο τί, τελειώσαμε, φύγαμε;». Ὁπότε κι ἐγώ δέν ἤξερα τί νά ἀπαντήσω καί τοῦ ἔλεγα: «Νά προσεύχεσαι!». Τοῦ ἔστρεψα ἐγώ τήν προσοχή του στήν προσευχή καί λόγω καί τῆς σχέσης μας καί τῶν καλῶν οἰκογενιακῶν σχέσεων, τῆς ἀπεριόριστης ἀγάπης, τόν θαυμασμό πού εἶχε σέ μένα, στόν πατέρα του, στήν ἀδερφή του, εἴχαμε μιά πολύ καλή σχέση καί ἦταν ἕνα παιδί πού διάβαζε πάρα πολύ. 

Δέν θέλω νά πῶ καλός μαθητής, γιατί τό καλός μαθητής μέσα σέ εἰσαγωγικά πολλές φορές βάζει μία ταμπέλα. Ἦταν ἕνα παιδί πού ἔψαχνε, ἔψαχνε ἀπεγνωσμένα. Καί ἀρχίζει νά μοῦ ζητάη τό ἕνα βιβλίο μετά τό ἄλλο. Καί ἀρχίζω νά παρακολουθῶ μία ἐξέλιξη, ἡ ὁποία γιά μένα ἦταν ἀφύσικη. Δηλαδή ἕνας ἔφηβος ὁ ὁποῖος θά εἶχε παραιτηθῆ ἀπ΄ τή ζωή παρόλους τούς πόνους του καί τό ἔμπα ἔβγα στά νοσοκομεῖα καί μέ ἕναν καρκίνο πού ἀπ’ τήν πρώτη στιγμή μᾶς εἶπαν ὅτι δέν θά ζήση, ἐμένα δέν μου τό εἶχαν πεῖ προσωπικά, ἀλλά τό καταλάβαινα. Ἄρχισε νά ψάχνη καί νά διαβάζη μανιωδῶς τά πάντα.

Ἁγία Γραφή καί προσευχή
Πρῶτα ἀπ’ ὅλα ξεκίνησε μέ τήν Ἁγία Γραφή. Δηλαδή μοῦ ζήτησε ξαφνικά τήν Ἁγία Γραφή καί μετά ἀπ’ αὐτό πῆγε σέ πάρα πολλά βιβλία θεολογικά. 

Τόν ἔβλεπα νά ἀποστασιοποιεῖται ὧρες πολλές, νά μοῦ ζητάη: «Μαμά, σέ παρακαλῶ, ἄσε μέ μόνο», ἐνῶ σφάδαζε ἀπό τούς πόνους. Τόν ἄφηνα καί ἐπέστρεφα καί τόν ἔβλεπα σέ μία στάση ἀκριβῶς ἔτσι μέ τά χέρια σταυρωμένα καί τά μάτια κλειστά καί ἔλεγα: «Τί κάνεις;». Μοῦ λέει: «Προσεύχομαι, σέ παρακαλῶ ξαναφύγε, μήν μέ ἐνοχλεῖς». Καί ξανά μετά ἀπό ἀρκετές ὧρες: «Μαμά, σέ παρακαλῶ, ἄφησέ με μόνο, καί ξανά, προσεύχομαι». Καί ἐπέστρεφε μετά ἀπό τήν προσευχή, νά πῶ μία λέξη ἁπλά, δυναμωμένος

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Μετάνοια και νηστεία


Η πρόταση της Εκκλησίας στον ταλαιπωρημένο, τον πονεμένο, τον ανικανοποίητο άνθρωπο της 3ης χιλιετηρίδας, μπορούμε να πούμε ότι συγκεφαλαιώνεται μέσα σε δύο και μόνο μα δυναμικές λέξεις: Μετάνοια και νηστεία. 

Η μετάνοια αναφέρεται στον όλο άνθρωπο. Στην ολοκληρωτική αλλαγή του. Σε μια ανακαινιστική πορεία επιστροφής και σταθερή απόφαση απάρνησης του «παλαιού» εαυτού μας. Η νηστεία είναι το επισφράγισμα της μετανοίας. Υπογράφει και αποδεικνύει έμπρακτα τη μεγαλειώδη και ηρωική απόφαση για νέα πλέον «εν Χριστώ» ζωή και χωρίς την καταστρεπτική ψευτιά που μας προσφέρει ο διαζευγμένος με τον Θεό κόσμος.

Και βέβαια αναφερόμενοι στη νηστεία δεν εννοούμε και δεν περιοριζόμαστε μονάχα στην περίπτωση της τροφής. Νηστεία είναι μια ευρύτατη έννοια, μέσα στην οποία μπορούμε να χωρέσουμε όλα εκείνα τα στοιχεία που αφορούν στον άνθρωπο και τον προσδιορίζουν ως πρόσωπο. Νηστεία είναι η αποκοπή, είναι ο περιορισμός οποιουδήποτε πάθους που μας αποτρέπει από τη συνάντηση μας με τον Χριστό. Νηστεία είναι μια δυναμική πορεία που μας οδηγεί στην ταπείνωση, στον αυτοέλεγχο, τη συγγνώμη, την εγκράτεια, την άσκηση, την αγάπη, την επιστροφή τελικά στον Τριαδικό Θεό, που η κοινωνία μαζί Του είναι ο επιζητούμενος Παράδεισος .

Η νηστεία δεν είναι ο σκοπός αλλά το μέσο προς επίτευξη του σκοπού, που τον καιρό της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι η προσκύνηση του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού. Είναι απαράδεκτο η νηστεία να θεωρείται ως το κεντρικό και μοναδικό ζήτημα της ασκητικής και όλης της χριστιανικής ζωής.

Η νηστεία δεν μπορεί να περιορίζεται σε μια τυπική διαδικασία επιλογής ή απορρίψεως τροφών, να αποβλέπει δηλαδή σε ένα είδος αυτοδικαιώσεως, σε μια αυτάρεσκη ή ανθρωπάρεσκη ρύθμιση ατομικών επιθυμιών ή αναγκών. Είναι η κλήση να «αφήσωμεν της σαρκός την ευπάθειαν και να αυξήσωμεν της ψυχής τα χαρίσματα» και συγκεκριμένα να απελευθερωθούμε από τα πάθη μας για να πραγματοποιήσουμε την καθολική τη μία και μόνο αγάπη, χωρίς την οποία δεν υπάρχει η ζωή.

Αναδημοσίευση από: Ηλιαχτίδα

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Νηστεία - Προφήτης Ησαΐας

"Αν νηστεύετε για να κατακρίνετε και να φιλονικείτε και γρονθοκοπάτε τους ταπεινούς, γιατί νηστεύετε για Μένα; Εγώ δεν προτιμώ αυτού του είδους τη νηστεία... Μοιράσου το ψωμί σου με αυτόν που πεινάει και βάλε τους άστεγους φτωχούς στο σπίτι σου. " (Ησαϊα νη΄ 4-7) 

Προφήτης Ησαΐας

Αναδημοσίευση από: Αναστάσιος

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

"Καὶ μόνον τὸ κεφάλι σου νὰ ἀκουμπήσεις σὲ μία εἰκόνα, θὰ βρεῖς παρηγοριὰ" - του Γέροντος Παϊσίου

- Γέροντα, ὅταν εἶμαι στενοχωρημένη, πῶς θὰ βρῶ παρηγοριά;
- Νὰ καταφύγεις στὴν προσευχή. Καὶ μόνον τὸ κεφάλι σου νὰ ἀκουμπήσεις σὲ μία εἰκόνα, θὰ βρεῖς παρηγοριά. Κᾶνε τὸ κελλί σου σὰν ἐκκλησάκι μὲ εἰκόνες ποὺ σὲ ἀναπαύουν , καὶ θὰ δής, θὰ βρίσκεις μέσα σὲ αὐτὸ πολλὴ παρηγοριά.
- Μερικὲς φορές, Γέροντα, κατὰ τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς ἀσπάζομαι τὶς εἰκόνες. Εἶναι σωστό;
- Σωστὸ εἶναι . Κανονικὰ ἔτσι πρέπει νὰ ἀσπαζόμαστε τὶς εἰκόνες: Νὰ ξεχειλίζει ἡ καρδιά μας ἀπὸ ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό, τὴν Παναγία καὶ τοὺς Ἁγίους, καὶ νὰ πέφτουμε , νὰ προσκυνοῦμε τὶς ἅγιες εἰκόνες τους.
Μία χρονιὰ, στὶς 26 Μαρτίου, ποὺ γιορτάζουμε τὴν Σύναξη τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ, προσευχόμουν ὄρθιος μπροστὰ στὶς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας. Γιὰ μία στιγμὴ βλέπω τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία νὰ κινοῦνται σὰν ζωντανοί! «Χριστέ μου, εἶπα, εὐλόγησε μέ». Καί, καθὼς ἔπεφτα νὰ προσκυνήσω, μία ἔντονη εὐωδία γέμισε τὸ κελλί. Μὲ ἐπίασε τρέλλα! Τὸ χαλάκι ποὺ εἶχα στρωμένο κάτω, ἂν καὶ ἦταν γεμάτο χῶμα, ἀκόμη καὶ αὐτὸ εὐωδίαζε. Ἔμεινα γονατιστὸς καὶ....
ἀσπαζόμουν αὐτὸ τὸ χαλάκι. Τέτοια εὐωδία!

- Γέροντα, ὅταν προσεύχομαι, βοηθάει νὰ φέρω στὸν νοῦ μου τὴν εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ;

- Κοίταξε, ὅταν προσεύχεσαι μπροστὰ σὲ μία εἰκόνα, ἡ εἰκόνα βοηθάει, γιατί ἀπὸ τὴν εἰκόνα περνᾶς στὸ εἰκονιζόμενο πρόσωπο . Ὅταν ὅμως προσεύχεσαι νοερῶς καὶ εἶσαι σκυμμένη μὲ κλειστὰ τὰ μάτια, δὲν πρέπει νὰ φέρνης στὴν φαντασία σου εἰκόνες, γιατί μπορεῖ νὰ τὸ ἐκμεταλλευθῆ τὸ ταγκαλάκι καὶ νὰ σοὺ τὰ παρουσιάση σὰν ὁράματα, γιὰ νὰ σὲ πλανήση καὶ νὰ σοὺ κάνει κακό.

Ἰδίως ἡ εὐχὴ καλὰ εἶναι νὰ γίνεται μὲ καθαρὸ νοῦ, χωρὶς λογισμοὺς ἢ παραστάσεις, ἔστω κι ἂν αὐτὲς εἶναι εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ ἢ παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή, γιατί αὐτὸ εἶναι ἐπικίνδυνο, ἰδιαίτερα γιὰ ὅσους ἔχουν πολλὴ φαντασία καὶ ὑπερηφάνεια. Μόνον ὅταν ἔρχονται ρυπαροὶ ἢ βλάσφημοι λογισμοὶ , μποροῦμε νὰ χρησιμοποιήσουμε παραστάσεις ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφή. Ἡ καλύτερη ὅμως «παράσταση» εἶναι ἡ συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας καὶ τῆς ἀχαριστίας μας.

Ἀπὸ τὸ βιβλίο "Γέροντος Παισίου Ἁγιορείτου- Λόγοι ΣΤ΄ Περὶ Προσευχῆς"

Αναδημοσίευση από: Ρωμαίικο Οδοιπορικό

Τρίτη 11 Μαρτίου 2014

Πρόσκληση στην εις διάκονο χειροτονία

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ-ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ
Ανακοίνωση - Πρόσκληση

1. Την Παρασκευή, 14 Μαρτίου 2014, θα ψαλεί η ακολουθία της Β’ Στάσεως των Χαιρετισμών στην Υπεραγία Θεοτόκο ως εξής:
α) Στις 5:00μ.μ., θα ψαλεί η πρώτη ακολουθία στη Μεγάλη Εκκλησία.
β) Στις 6:30μ.μ., θα ψαλεί και πάλι η ακολουθία στη Μεγάλη Εκκλησία.
γ) Η ακολουθία θα επαναληφθεί και στις 8:00μ.μ. στο Μοναστήρι της Αγίας Νάπας.
δ) ΔΕΝ θα γίνει Αγρυπνία στο Μοναστήρι της Αγίας Νάπας.

2. Προσκαλεῖσθε στὴν Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, ποὺ θὰ τελεσθεῖ τὸ Σάββατο, 15 Μαρτίου 2014, η ώρα 7:00π.μ., στὸν ἱερὸ ναὸ Παναγίας Ἁγίας Νάπας,
προϊσταμένου τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου κ. Βασιλείου.
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Πανιερώτατος θὰ τελέσει τὴν εἰς διάκονον χειροτονία τοῦ θεολόγου Ἠλία Κακουσιά.

Η σωστή εξομολόγηση - του Γέροντος Παϊσίου

- Γιατί μερικές φορές, ενώ η συνείδηση μας ελέγχει, δεν κάνουμε τον ανάλογο αγώνα, για να διορθωθούμε;
- Αυτό μπορεί να συμβεί και από ένα τσάκισμα ψυχικό. Όταν είναι κανείς πανικοβλημένος από κάποιον πειρασμό, θέλει να αγωνισθεί, αλλά δεν έχει διάθεση, δεν έχει ψυχική δύναμη. Τότε πρέπει να τακτοποιηθεί εσωτερικά με την εξομολόγηση.
Με την εξομολόγηση παρηγοριέται, τονώνεται και ξαναβρίσκει με την Χάρη του Θεού το κουράγιο για αγώνα. Αν δεν τακτοποιηθεί, μπορεί να του έρθει και άλλος πειρασμός, οπότε, θλιμμένος όπως είναι, τσακίζεται περισσότερο, τον πνίγουν οι λογισμοί, απελπίζεται και μετά δεν μπορεί να αγωνισθεί καθόλου.
- Και αν αυτό συμβαίνει συχνά;
- Αν συμβαίνει συχνά, πρέπει ο άνθρωπος να τακτοποιείται συχνά, να ανοίγει την καρδιά του στον πνευματικό, για να παίρνει κουράγιο. Και όταν τακτοποιηθεί, πρέπει να βάλει τη μηχανή να τρέξει, να αγωνισθεί φιλότιμα και εντατικά, για να πάρει καταπόδι τον έξω από δώ.
- Γέροντα, όταν δεν αισθάνομαι την ανάγκη για εξομολόγηση, τι φταίει;
- Μήπως δεν παρακολουθείς τον εαυτό σου; Η εξομολόγηση είναι μυστήριο. Να πηγαίνεις και απλά να λες τις αμαρτίες σου. Γιατί, τι νομίζεις; Πείσμα δεν έχεις; Εγωισμό δεν έχεις; Δεν πληγώνεις την αδελφή; Δεν κατακρίνεις; Μήπως εγώ τι πηγαίνω και λέω; Θύμωσα, κατέκρινα… και μου διαβάζει ο πνευματικός τη συγχωρητική ευχή. Αλλά και οι μικρές αμαρτίες έχουν και αυτές βάρος.
Όταν πήγαινα στον παπα-Τύχωνα να εξομολογηθώ, δεν είχα τίποτε σοβαρό να πω και μου έλεγε: Αμμούδα, παιδάκι μου, αμμούδα! Οι μικρές αμαρτίες μαζεύονται και κάνουν έναν σωρό αμμούδα, που είναι όμως βαρύτερη από μια μεγάλη πέτρα. Ο άλλος που έχει κάνει ένα αμάρτημα μεγάλο, το σκέφτεται συνέχεια, μετανοεί και ταπεινώνεται. Εσύ έχεις πολλά μικρά. Εάν όμως εξετάσεις τις συνθήκες με τις οποίες εσύ μεγάλωσες και τις συνθήκες με τις οποίες μεγάλωσε ο άλλος, θα δεις ότι είσαι χειρότερη από εκείνον.
Να προσπαθείς επίσης να είσαι συγκεκριμένη στην εξομολόγησή σου. Δεν φθάνει να πει κανείς λ.χ. ζηλεύω, θυμώνω κ.λπ., αλλά πρέπει να πει τις συγκεκριμένες πτώσεις του, για να βοηθηθεί. Και όταν πρόκειται για κάτι βαρύ, όπως η πονηριά, πρέπει να πει και πώς σκέφθηκε και πώς ενήργησε αλλιώς κοροϊδεύει τον Χριστό. Αν ο άνθρωπος δεν ομολογεί την αλήθεια στον πνευματικό, δεν του αποκαλύπτει το σφάλμα του, για να μπορέσει να τον βοηθήσει, παθαίνει ζημιά, όπως και ο άρρωστος κάνει μεγάλο κακό στην υγεία του, όταν κρύβει την πάθησή του από τον γιατρό. Ενώ, όταν εκθέτει τον εαυτό του όπως ακριβώς είναι, τότε ο πνευματικός μπορεί να τον γνωρίσει καλύτερα και να τον βοηθήσει πιο θετικά.
Ύστερα, όταν κανείς αδικήσει ή πληγώσει με τη συμπεριφορά του έναν άνθρωπο, πρέπει πρώτα να πάει να του ζητήσει ταπεινά συγχώρηση, να συμφιλιωθεί μαζί του, και έπειτα να εξομολογηθεί την πτώση του στον πνευματικό, για να λάβει την άφεση. Έτσι έρχεται η Χάρις του Θεού. Αν πει το σφάλμα του στον πνευματικό, χωρίς προηγουμένως να ζητήσει συγχώρηση από τον άνθρωπο που πλήγωσε, δεν είναι δυνατόν να ειρηνεύσει η ψυχή του, γιατί δεν ταπεινώνεται. Εκτός αν ο άνθρωπος που πλήγωσε έχει πεθάνει ή δεν μπορεί να τον βρει, γιατί άλλαξε κατοικία και δεν έχει τη διεύθυνσή του, για να του ζητήσει, έστω και γραπτώς, συγγνώμη, αλλά έχει διάθεση να το κάνει, τότε ο Θεός τον συγχωρεί, γιατί βλέπει τη διάθεσή του.
- Αν, Γέροντα, ζητήσουμε συγχώρεση και δεν μας συγχωρήσει;
- Τότε να κάνουμε προσευχή να μαλακώσει ο Θεός την καρδιά του. Υπάρχει όμως περίπτωση να μη βοηθάει ο Θεός να μαλακώσει η καρδιά του, γιατί, αν μας συγχωρήσει, μπορεί να ξαναπέσουμε στο ίδιο
σφάλμα.
- Γέροντα, όταν κανείς κάνει ένα σοβαρό σφάλμα, υπάρχει περίπτωση να μην μπορεί να το εξομολογηθεί αμέσως;
- Γιατί να το αφήσει; Για να ξινίσει; Όσο κρατάς ένα χαλασμένο πράγμα, τόσο χαλάει. Γιατί να αφήσει να περάσουν ένας-δύο μήνες για να πάει στον πνευματικό να το εξομολογηθεί; Να πάει το συντομότερο.
Αν έχει μια πληγή ανοιχτή, θα αφήσει να περάσει ένας μήνας, για να τη θεραπεύσει; Ούτε να περιμένει να πάει, όταν θα έχει πολύ χρόνο ο πνευματικός, για να έχει πιο πολλή άνεση. Αυτό το ένα σφάλμα, τακ-τακ να το λέει αμέσως και μετά, όταν ο πνευματικός θα έχει χρόνο, να πηγαίνει για πιο πολύ, για μια συζήτηση κ.λπ. Δεν χρειάζεται ώρα πολλή για να δώσω εικόνα του εαυτού μου.
Όταν η συνείδηση δουλεύει σωστά, δίνει ο άνθρωπος με δυο λόγια εικόνα της καταστάσεώς του. Όταν όμως υπάρχει μέσα του σύγχυση, μπορεί να λέει πολλά και να μη δίνει εικόνα. Να, βλέπω, μερικοί μου γράφουν ολόκληρα τετράδια, είκοσι-τριάντα σελίδες αναφοράς με μικρά γράμματα, και μερικές σελίδες υστερόγραφο… Όλα αυτά που γράφουν, μπορούσαν να τα βάλουν σε μια σελίδα.

Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Τα παιδιά αγιάζονται στην Εκκλησία - του Γέροντος Παϊσίου

Μερικά πράγματα ίσως μας φαίνονται υπερβολικά. Κι όμως οι γονείς πρέπει να ξέρουν τι πρέπει να κάνουν για το παιδί τους. Να ασχολούνται περισσότερο μαζί του και να του μαθαίνουν από μικρό να έχει πίστη στο Θεό πηγαίνοντάς το στην εκκλησία.

Διαβάστε ένα κομμάτι διδαχής για το εν λόγω θέμα από τον Γέροντα Παϊσιο.

«Μικρό παιδάκι, πόσο με βοηθούσε που πήγαινα στην Εκκλησία! Είχαμε καλό δάσκαλο στο Δημοτικό και μας βοηθούσε και αυτός. Μας μάθαινε εθνικά άσματα και εκκλησιαστικούς ύμνους.

Στην Εκκλησία τις Κυριακές ψάλλαμε την Δοξολογία, «Ταις πρεσβείαις....», «Άγιος ο Θεός», το Χερουβικό.

- Και τα κοριτσάκια ψάλλανε;

- Ναι, όλα μαζί τα παιδιά. Παλιά, η Εκκλησία ήταν δίπλα στο σχολείο και παίζαμε γύρω από την Εκκλησία, στην αυλή της. Μας πήγαιναν στην Εκκλησία οι δάσκαλοι στις γιορτές, και ας χάναμε κανένα μάθημα.

Προτιμούσε ο δάσκαλος να χάση μια ώρα, για να λειτουργηθούν τα παιδιά. Έτσι τα παιδιά διδάσκονταν, αγιάζονταν, γίνονταν αρνάκια. Είχαμε και έναν δάσκαλο Εβραίο, αλλά θρησκευτικά δεν μας δίδασκε, ερχόταν μια δασκάλα και μας έκανε θρησκευτικά. Παρ’ όλο όμως που ήταν Εβραίος, μας πήγαινε μέχρι την Εκκλησία. Και στην Εκκλησία όλα τα παιδιά στεκόμασταν όρθια, ήσυχα.

Και βλέπω σήμερα που απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία, πως έχουν αγριέψει! Ενώ στην Εκκλησία το παιδάκι θα ηρεμήσει, θα γίνει καλό παιδί, γιατί δέχεται την ευλογία του Θεού, αγιάζεται. Δεν τα αφήνουν να πηγαίνουν στην Εκκλησία, για να μην επηρεασθούν από τα πνευματικά! Από τις άλλες ανοησίες όχι μόνον δεν τα απομακρύνουν, αλλά τους τις διδάσκουν κιόλας! Μα δεν καταλαβαίνουν ότι τα παιδάκια, αν επηρεασθούν, ας υποθέσουμε, από την Εκκλησία, από την θρησκεία, στο κάτω-κάτω δεν θα κάνουν αταξίες, θα είναι φρόνιμα, θα έχουν επιμέλεια στα μαθήματά τους, δεν θα είναι ζαλισμένα, όπως τώρα.

Μέχρι να μεγαλώσουν, και στα θέματα τα εθνικά θα είναι σωστά τοποθετημένα, δεν θα μπλέξουν με παρέες, με ναρκωτικά, να αχρηστευθούν. Όλα αυτά δεν θα είναι μια προϋπόθεση να γίνουν καλοί άνθρωποι; Αυτό τουλάχιστον δεν το αναγνωρίζουν; Δεν το σέβονται;

Αλλά σκοπός τους τώρα είναι να απομακρύνουν τα παιδιά από την Εκκλησία. Τα δηλητηριάζουν, τα μολύνουν με διάφορες θεωρίες, κλονίζουν την πίστη τους. Τα εμποδίζουν από το καλό, για να τα αχρηστέψουν. Τα καταστρέφουν από μικρά. Και τα παιδάκια, φυσικά, από αρνάκια γίνονται κατσικάκια. Αρχίζουν μετά να χτυπούν άσχημα και τους γονείς τους και τους δασκάλους και αυτούς που τα κυβερνούν. Τα κάνουν όλα άνω-κάτω συλλαλητήρια, καταλήψεις, αποχή από τα μαθήματα. Και τελικά, όταν φθάνουν να ξεκοιλιάσουν αυτούς που τα κυβερνούν, τότε θα βάλουν και αυτοί μυαλό.

Από το βιβλίο «Με πόνο και αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο» Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου Λόγοι Α’»

Παρασκευή 7 Μαρτίου 2014

Ερμηνεία της ευχής του Αγίου Εφραίμ του Σύρου που διαβάζεται καθ’ όλη τη Μ. Τεσσαρακοστή

"Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου, μην επιτρέψεις να με κυριεύσει το πνεύμα της αργίας, της περιέργειας, της φιλαρχίας, και της αργολογίας. Χάρισε Εσύ σε μένα, τον τιποτένιο δούλο Σου, πνεύμα σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπο μονής και αγάπης. Ναί, Κύριε, και Βασιλιά μου, δός μου το χάρισμα να βλέπω μόνο τις δικές μου αμαρτίες και τα λάθη και να μή κατακρίνω τον αδελφό μου. Για Σένα που είσαι άξιος κάθε τιμής και δοξολογίας στους ατελεύτητους αιώνες. Αμήν."

Κυριακή 2 Μαρτίου 2014

Κυριακή της Τυρινής, Ματθ. στ΄ 14-21 - Ρωμ. ιγ΄ 11-ιδ΄ 4

Πνευματικές αναβάσεις

«Μη θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επί της γης, όπου σής και βρώσις αφανίζει»

Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή που είναι η κατανυκτικότερη περίοδος του εκκλησιαστικού έτους και της οποίας το κατώφλι δρασκελίζουμε, συνιστά μοναδική ευκαιρία την οποία καλείται ο κάθε πιστός να αδράξει σε μια πρόκληση πνευματικών αναβάσεων. Στο αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας ο Παύλος κάνει λόγο για «καιρό ευπρόσδεκτο, καιρό μετανοίας», στον οποίο μας προτρέπει: «αποθώμεθα τα έργα του σκότους και ενδυσώμεθα τα όπλα του φωτός…». Ευπρόσδεκτος καιρός σημαίνει τον καιρό της χάριτος. Είναι ο χρόνος κατά τον οποίο ο άνθρωπος μπορεί ν’ αποκτήσει αντοχές για να διεξάγει τον αγώνα τον καλό. Αν ολόκληρο το χρόνο οι πιστοί προσβλέπουν στον αγώνα της πίστεως, πολύ περισσότερο οφείλουν να εντείνουν την προσπάθεια τους αυτή την ευλογημένη περίοδο. Αν πάντοτε έχουν χρέος να εργάζονται τη σωτηρία τους, ακόμη περισσότερο και με πολύ μεγαλύτερο ζήλο επιβάλλεται να το πράττουν τώρα κατά την περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στην οποία εισερχόμαστε. Αυτό ακριβώς μάς συμβουλεύει και η μητέρα μας Εκκλησία, όταν μας λέει: «Το στάδιον των αρετών ηνέωκται, οι βουλόμενοι αθλήσαι εισέλθετε, αναζωσάμενοι τον καλόν της νηστείας αγώνα. Οι γαρ νομίμως αθλούντες, δικαίως στεφανούνται…».

Η πραγματική νηστεία
Η Εκκλησία μάς προσκαλεί να εισέλθουμε στην περίοδο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και με την ευαγγελική περικοπή που ξεδιπλώνει ενώπιον μας την Κυριακή της Τυρινής. Μάς προσκαλεί με αυτή να εγκολπωθούμε το πνεύμα της αληθινής νηστείας και να επιδιώξουμε να εγκολπωθούμε όλες εκείνες τις αρετές που συνιστούν πραγματικό θησαυρό για την ύπαρξή μας. Μάς θυμίζει την ανταρσία του Αδάμ που λειτούργησε διαβρωτικά σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος. Η παράβαση της εντολής του Θεού που στο βάθος της ήταν συνδεδεμένη με το βαθύτερο νόημα της νηστείας, δείχνει πόσο ο άνθρωπος περιφρόνησε την αγάπη του Δημιουργού του μέσα από την επιθυμία του γι’ αυτοθεοποίηση. Είναι αυτή ακριβώς η επιθυμία που τον άφησε ν’ απομακρυνθεί από την πηγή της ζωής και τον παρέδωσε στην τραγικότητα του θανάτου. Η Εκκλησία με τη συγκεκριμένη περικοπή, ξεδιπλώνει το υπόβαθρο της αληθινής νηστείας, η οποία αποτελεί την αντίστροφη κίνηση από εκείνη που ακολούθησε ο Αδάμ. Προϋποθέτει όμως ν’ αποβάλουμε όλα εκείνα τα πάθη που ριζοβολούν στην ψυχή μας και δεν μάς επιτρέπουν να βιώνουμε την ελευθερία στην αυθεντική της μορφή και να δεχόμαστε την αγάπη του Θεού και να την αντιπροσφέρουμε στους συνανθρώπους μας.

Ουράνιες αντοχές
Η αληθινή νηστεία, λοιπόν, είναι μια πνευματική άσκηση που καταξιώνει τον άνθρωπο και τον αναδεικνύει εικόνα του Θεού, με όλη την ομορφιά και την αρχοντιά της. Έχει τόσο βάθος η νηστεία ώστε στην αυθεντική της μορφή φέρνει τον άνθρωπο σε μια αδιάκοπη κοινωνία με τον Θεό αλλά και με τους συνανθρώπους του. Ο νηστεύων πραγματικά ατενίζει ακριβώς την κοινωνία εκείνη που δεν μπορεί να στηθεί με ανθρώπινα σχήματα και ιδεολογίες. Γιατί έχει ουράνιες και αιώνιες αντοχές, αφού με τη δύναμη της αγάπης καταργεί ακόμα και τον θάνατο και απαλλάσσει τον άνθρωπο από την τραγικότητά του. Νηστεία, σύμφωνα με την Πατερική σκέψη, είναι η εκούσια στέρηση που οδηγεί τον άνθρωπο στο χώρο της αληθινής ελευθερίας. Εκεί όπου παραδίδεται ολοκληρωτικά στην αγάπη του Θεού. Με τη δυναμική της απελευθερώνεται ο άνθρωπος από όλα εκείνα που τον κρατούν δέσμιο στη γη και τον αφήνουν προσκολλημένο σε επίγειους θησαυρούς «όπου σής και βρώσις τους αφανίζει».

Αγαπητοί αδελφοί, «έφθασε καιρός, η των πνευματικών αγώνων αρχή…». Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι ο ευπρόσδεκτος καιρός που μάς χαρίζει η αγάπη του Θεού για να μας προσκαλέσει στο στάδιο των πνευματικών αγώνων, με τους οποίους καταξιωνόμαστε σε ουράνιες κατακτήσεις. Ας αδράξουμε, λοιπόν, την ευκαιρία ώστε «τον αγώνα τον καλόν αγωνίσασθαι, τον δρόμο της νηστείας εκτελέσαι, την πίστιν αδιαίρετον τηρήσαι και ακατακρίτως φθάσαι προσκυνήσαι και την αγίαν Ανάστασιν».

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος

Σάββατο 1 Μαρτίου 2014

Πρωϊνή προσευχή των Πατέρων της Όπτινα

Κύριε, βοήθησέ με να αντιμετωπίσω με ψυχική γαλήνη όλα, όσα Θα μου φέρει η σημερινή ημέρα. Βοήθησέ με να παραδοθώ ολοκληρωτικά στο άγιο Θέλημα Σου. Στην κάθε ώρα αυτής τηs ημέρας φώτισέ με και δυνάμωνέ με για το κάθε τι.

Όποιες ειδήσεις κι’ αν λάβω στο διάστημα τηs σημερινής ημέρας, δίδαξέ με, να τιs δεχθώ με ηρεμία και με την πεποίθηση ότι προέρχονται από το άγιο θέλημά Σου.

Καθοδήγησε τιs σκέψεις και τα συναισθήματα μου σε όλα τα έργα μου και τα λόγια μου. Σε όλες τιs απρόοπτες περιστάσεις μη με αφήσεις να ξεχάσω, ότι τα πάντα προέρχονται από Σένα.

Δίδαξέ με να συμπεριφέρομαι σε κάθε μέλος τηs οικογένειάς μου με ευθύτητα και σύνεση, ώστε να μην συγχύσω και στενοχωρήσω κανένα.

Κύριε, δος μου την δύναμη να υποφέρω τον κόπο και όλα τα γεγονότα τηs ημέρας αυτής καθ’ όλη την διάρκειά της.

Καθοδήγησε την θέλησή μου και δίδαξέ με να προσεύχομαι, να πιστεύω, να υπομένω, να συγχωρώ και να αγαπώ.
Αμήν.

Αναδημοσίευση από: Εκκλησία της Κύπρου

Ακουλουθίες Μαρτίου 2014

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ – ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΠΑΝAΓΙΑΣ ΑΓΙΑΣ ΝΑΠΑΣ

ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ ΜΗΝΟΣ ΜΑΡΤΙΟΥ 2014

2. ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (Μνήμη της εξορίας των Πρωτοπλάστων από τον παράδεισο)
Ησυχίου μάρτυρος, Θεοδότου ιερομάρτυρος επ. Κυρηνείας, Νικολάου του Πλανά
Στις 6:00μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός (της συγχωρήσεως) - ομιλία

3. Καθαρά Δευτέρα Από σήμερα αρχίζει η αυστηρή νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής
Το πρωί στο Μοναστήρι 6:30 - 8:30π.μ. θα τελεστούν ο Όρθρος, οι Ώρες και ο Εσπερινός
Κάθε απόγευμα (από Δευτέρα μέχρι Πέμπτη) θα τελείται το Μέγα Απόδειπνο η ώρα 5:00μ.μ ,
και οι υπόλοιπες διατεταγμένες ακολουθίες σύμφωνα με τις ημέρες.

5. Τετάρτη Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ. Στις 5:00μ.μ το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μ.μ η Παράκληση
7. Παρασκευή Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ
Στις 5:00μ.μ και στις 6:30μ.μ η ακολουθία της Α΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30π.μ
(Ανάμνησις του δια κολλύβων θαύματος του Αγίου Θεοδώρου του Τήρωνος)

9. ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ), Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων
Στις 6:00μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός- ομιλία
12. Τετάρτη 4:00μ.μ Βραδινή Προηγιασμένη, 5:00μ.μ το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μ.μ η Παράκληση
14. Παρασκευή Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ.
Στις 5:00μ.μ και στις 6:30μ.μ η ακολουθία της Β΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30π.μ

16. ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ)
Χριστοδούλου του εν Πάτμω, Αλεξίου ανθρώπου του Θεού
Στις 6:00μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός- ομιλία
19. Τετάρτη 4:00μ.μ Βραδινή Προηγιασμένη, 5:00μ.μ το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μ.μ η Παράκληση
21. Παρασκευή Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ.
Στις 5:00μ.μ και στις 6:30μ.μ η ακολουθία της Γ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30π.μ

23. ΚΥΡΙΑΚΗ Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ)
Στις 6:00μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός- ομιλία
24. Δευτέρα Στις 5:00μ.μ ο Εσπερινός για τη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
25. Τρίτη Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ – ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ (κατάλυσις ιχθύος)
Σήμερα δεν τελούνται μνημόσυνα
Στις 5:00μ.μ ο Εσπερινός για την απόδοση της εορτής του Ευαγγελισμού και της Συνάξεως του Αρχ. Γαβριήλ
Την Τετάρτη 26 Μαρτίου έχουμε κατάλυση οίνου & ελαίου λόγω της εορτής της Συνάξεως του Αρχαγγέλου Γαβριήλ
26. Τετάρτη Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ. , 5:00μ.μ το Μέγα Απόδειπνο, 6:00μ.μ η Παράκληση
28. Παρασκευή Πρωινή Προηγιασμένη 6:30 - 8:00π.μ.
Στις 5:00μ.μ και στις 6:30μ.μ η ακολουθία της Δ΄ Στάσεως των Χαιρετισμών
Στις 8:00μ.μ θα ξαναψαλεί η ακολουθία στο Μοναστήρι - Αγρυπνία μέχρι τις 12:30π.μ
Τις πρωινές ώρες της Κυριακής (στις 3:00π.μ.), τα ρολόγια πάνε μια ώρα μπροστά η Θεία Λειτουργία θα γίνει με την νέα ώρα.

30. ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣ – εορτάζει ακριβώς σήμερα)
Υπατίου ιερομάρτυρος επισκόπου Γαγγρών
Στις 7:00μ.μ ο Κατανυκτικός Εσπερινός- ομιλία

Κατά το μήνα Μάρτιο ο Εσπερινός και το Μέγα Απόδειπνο αρχίζουν στις 5:00μ.μ.,
ο Όρθρος τις Κυριακές στις 6:30-9:45π.μ., και η Πρωινή Προηγιασμένη στις 6:30 - 8:00π.μ.